라틴어 문장 검색

adsurgentem ibi regem umbone resupinat repetitumque saepius cuspide ad terram adfixit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 207:1)
ad collegam aegrum visendi causa Flavius cum venisset consensuque nobilium adulescentium, qui ibi adsidebant, adsurrectum ei non esset, curulem adferri sellam eo iussit ac de sede honoris sui anxios invidia inimicos spectavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 684:1)
taetra ibi luctatio erat via lubrica non recipiente vestigium et in prono citius pedes fallente, ut seu manibus in adsurgendo seu genu se adiuvissent, ipsis adminiculis prolapsis iterum corruerent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 376:1)
Galli neque sustinere se prolapsi neque adsurgere ex voraginibus poterant neque aut corpora animis aut animos spe sustinebant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 28:1)
adsurgentes quidam ex strage media cruenti, quos stricta matutino frigore excitaverant volnera, ab hoste oppressi sunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 618:2)
aut certe sit antiptosis pro 'adsurgentem'. et 'assurgens' hic pro 'assurgentem';
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1603)
adsurrexerit honorem praebuerit, ut "Tmolius adsurgit quibus et rex ipse Phanaeus", id est cedit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SEXTA., commline 663)
'adsurgens' autem vocativus est casus 'memorem et te, o Benace adsurgens', id est tumescens fremitu marino:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1602)

SEARCH

MENU NAVIGATION