라틴어 문장 검색

me haud paenitet eorum sententiae esse quibus et apparitores hoc genus ab Etruscis finitimis, unde sella curulis, unde toga praetexta sumpta est, et numerum quoque ipsum ductum placet, et ita habuisse Etruscos, quod ex duodecim populis communiter creato rege singulos singuli populi lictores dederint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 88:2)
res praeterea contra Apulos et Etruscos et Umbros et Marsos et Paelignos et Aequos et Samnites, quibus foedus restitutum est, prospere gestas continet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri IX Periocha15)
Henricus, autem, Clintonius, eques Britannus, qui, tempore eo, copiis omnibus Britanni regis, his in regionibus, praefuit, auxilii ad Cornwallis nihil mittere poterat;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM TERTIUM.38)
Conditionum harum, a Britannis tum primum oblatarum, nuncium primum a Tryon, duce Britanno, qui tunc temporis Eboraco Novo praefuit, accepit Washingtonius.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.51)
Nam prope oppidum Sancti Albani in Britannia praelium commissum fuerat in quo Britanni profligati sunt, duxque Aurelianensis et princeps Aurasionsis capti, caesis ex copiis Britannorum sex millibus, atqud inter eos domino de Woodvilla et cohorte eius prope universa dum fortissime dimicarent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 25:8)
Domini Jay legationem, ultimam cum Britannis pacem servandi rationem, merito, duxit Washingtonius, foederisque, modo cum Britannis icti, rejectionem belli praenunciam proculdubio fore probe cognovit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.48)
Quamvis commoda nonnulla, foedere isto, Britannis concessa fuissent, nullum, tamen, foedus Americanis commodius, illo tempore, a Britannis impetrari aut extorqueri poterat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.83)
ut scilicet rex Gallus a bello Britannico desisteret, aut si necessario bellum habendum esset, in bonam partem acciperet si populi sui precibus motus (qui caussae Britannorum tanquam veterum amicorum et foederatorum suorum impense favebant) suppetias eis mitteret, protestando nihilominus se, quo leges amicitiae et foederum cum Gallia religiose servaret, copiis suis imperare in animo habere ut Britannis quidem succurrerent, ad Gallos autem bellum minime extenderent, nisi quatenus ad possessionem Britanniae tuendam.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 25:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION