라틴어 문장 검색

Has ubi praeteriit et Parthenopeia dextra moenia deseruit, laeva de parte canori Aeolidae tumulum et, loca feta palustribus undis, litora Cumarum vivacisque antra Sibyllae intrat, et ut manes veniat per Averna paternos, orat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 17:1)
Talia convexum per iter memorante Sibylla sedibus Euboicam Stygiis emergit in urbem Troius Aeneas sacrisque ex more litatis litora adit nondum nutricis habentia nomen.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 23:1)
Nec venere externa socialia foedera laedam, dum mihi Ianigenam servabunt fata Canentem!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 46:4)
Saepe retemptatis precibus Titania frustra "non impune feres, neque" ait "reddere Canenti, laesaque quid faciat, quid amans, quid femina disces rebus" ait "sed amans et laesa et femina Circe!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 46:5)
Sparserat occiduus Tartessia litora Phoebus, et frustra coniunx oculis animoque Canentis exspectatus erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 50:1)
fama tamen signata loco est, quem rite Canentem nomine de nymphae veteres dixere Camenae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 51:4)
Inde legit Capreas promunturiumque Minervae et Surrentino generosos palmite colles Herculeamque urbem Stabiasque et in otia natam Parthenopen et ab hac Cumaeae templa Sibyllae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 62:4)
denique cum meritis impleveris omnia, Caesar, pars mihi de multis una canenda fuit, utque trahunt oculos radiantia lumina solis, traxissent animum sic tua facta meum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1147)
cum traheret silvas Orpheus et dura canendo saxa, bis amissa coniuge maestus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 19)
tempora Phoebea lauro cingetur " io " que miles " io " magna voce " triumphe " canet, ipse sono plausuque simul fremituque canente quadriiugos cernes saepe resistere equos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 214)
arva relegatum iussisti visere Ponti, et Scythicum profuga scindere puppe fretum, iussus ad Euxini deformia litora veni aequoris - haec gelido terra sub axe iacet - nec me tam cruciat numquam sine frigore caelum, glaebaque canenti semper obusta gelu, nesciaque est vocis quod barbara lingua Latinae, Graecaque quod Getico victa loquella sono est, quam quod finitimo cinctus premor undique Marte, vixque brevis tutum murus ab hoste facit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 229)
“Omnem creaturam percipere, suae exsistentiae canentem hymnum, laetanter est vivere in Dei amore ac spe”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 108:6)
te mente pura et simplici, te voce, te cantu pio rogare curvato genu flendo et canendo discimus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus15)
te, Pater optime, mane novo, solis et orbita cum media est, te quoque luce sub occidua, sumere cum monet hora cibum, nostra, Deus, canet harmonia.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum24)
inlicit et volucrum linguis et haruspice fallit, instigat bacchantis anus ambage Sibyllae, involvit mathesi, magicas inpellit in artes, omine sollicitat, capit augure, territat extis.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2313)

SEARCH

MENU NAVIGATION