라틴어 문장 검색

ubi Erythraeo oppido superpositum montem Mimanta, et Homerum scripsisse, et Tullium, doctis referentibus audiebat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 14장 8:3)
Fine malo claudi mala uita meretur iniquus.
(ANONYMUS NEVELETI, De filomena et accipitre 48:17)
"Quin iam ego istum sacrilegum debilem claudumque reddam,"
(아풀레이우스, 변신, 3권 24:7)
iamque confecta bona parte itineris et viae spatio defectus et sarcinae pondere depressus ictibusque fustium fatigatus atque etiam ungulis extritis iam claudus et titubans, rivulum quendam serpentis leniter aquae propter insistent, subtilem occasionem feliciter nactus cogi tabam totum memet flexis scite cruribus pronum abicere, certus atque obstinatus nullis verberibus ad ingrediundum exsurgere, immo etiam paratus non fusti tantum sed machaera perfossus occumbere.
(아풀레이우스, 변신, 4권 4:2)
"Iamque confecta bona parte mortiferae viae continuaberis claudum asinum lignorum gerulum cum agasone simili, qui te rogabit decidentis sarcinae fusticulos aliquos porrigas ei;"
(아풀레이우스, 변신, 6권 1:138)
"Ruptum istum asellum, nunc etiam claudum, frustra pascemus?"
(아풀레이우스, 변신, 6권 4:3)
"Habes summam opportunitatem fugae, dum latrones absunt An custodiam anus semimortuae formidabis, quam licet claudi pedis tui calce unica finire poteris?"
(아풀레이우스, 변신, 6권 4:17)
nam senex claudus, cui nostra tutela permissa fuerat, universa nos iumenta, id hora iam postulante, ad lacum proxumum bibendi causa gregatim prominabat.
(아풀레이우스, 변신, 9권 24:2)
Legerat enim ille mythicam 1 historiam vetusta auctoritate roboratam, quam etiam Tullius legerat, qui hoc idem in dialogis plus.
(아우구스티누스, 편지들, 6. (A. D. 390 Epist. XVII) 3:5)
Exi in plateas et vicos civitatis et pauperes et debiles et caecos et claudos introduc huc.
(아우구스티누스, 편지들, 39. (A. D. 416 Epist. CLXXIII) Donato Presbytero Partis Donati Augustinus Episcopus Ecclesiae Catholicae 10:8)
"maximus auctor Tullius eloquii."
(아우구스티누스, 편지들, 59. (A. D. Epist. CCLVIII) Domino Merito Suscipiendo et In Christo Dilectissimo Ac Desiderantissimo Fratri M Arci An O Augustinus In Domino salutem 1:5)
Quam tenuiter curioseque exploraverit Antonius Iulianus in oratione M. Tullii verbi ab eo mutati argutiam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, IV 1:1)
Is Iulianus super eo enthymemate, quod est in oratione M. Tullii, quam Pro Cn.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, IV 3:1)
Ad eundem modum Q. Hortensius omnibus ferme oratoribus aetatis suae, nisi M. Tullio, clarior, quod multa munditia et circumspecte compositeque indutus et amictus esset manusque eius inter agendum forent argutae admodum et gestuosae, maledictis compellationibusque probris iactatus est multaque in eum, quasi in histrionem, in ipsis causis atque iudiciis dicta sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, V 3:1)
Idem autem ille amicus noster in eiusdem M. Tullii oratione, quae est De imperio Cn.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, VII 17:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION