라틴어 문장 검색

plausu fovet hanc et pectora mulcet Iuno renidenti cohibens suspiria vultu.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 377:1)
Nec advertitis dominantem cupidinem, quia ceci estis, venenoso susurrio blandientem, minis frustatoriis cohibentem, nec non captivantem vos in lege peccati, ac sacratissimis legibus que iustitie naturalis imitantur ymaginem, parere vetantem;
(단테 알리기에리, Epistolae 41:8)
- Civitates foederatas ab eo bello cohibere studet Washingtonius.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.2)
namque marem cohibent callosa vitellum.
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장10)
At vero mulier sexo fortior suo, cum eculeus corpus extenderet et sordidas paedore carceris manus post tergum vincula cohiberent, oculis, quos tantum tortor alligare non poterat, suspexit ad caelum et volutis per ora lacrimis:
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 3:4)
Quaerentibus nobis dignum tantae feminae habitaculum, cum ita solitudinem cuperet, ut diversorio Mariae carere nollet, ecce subito discurrentibus nuntiis oriens totus intremuit, ab ultima Maeotide inter glacialem Tanain et Massagetarum immanes populos, ubi Caucasi rupibus feras gentes Alexandri claustra cohibent, erupisse Hunorum examina, quae pernicibus equis huc illucque volitantia caedis pariter ac terroris cuncta conplerent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 8:2)
Legimus Aaron pontificem isse obviam furentibus flammis et accenso turibulo Dei iram cohibuisse;
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 5:7)
sed tener et niveus mollique siligine fictus servatur domino, dextram cohibere memento, salva sit artoptae reverentia, finge tamen te inprobulum, superest illic qui ponere cogat:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V37)
"pone seram, cohibe."
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI175)
"pone seram, cohibe."
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI195)
in brevi quasi tabella totam eius imaginem amplectar, non nihil, ut spero, ad admirationem principis populi conlaturus, si pariter atque insemel universam magnitudinem eius ostendere Si quis ergo populum Romanum quasi unum hominem consideret totamque eius aetatem percenseat, ut coeperit utque adoleverit, ut quasi ad quandam iuventae frugem pervenerit, ut postea velut consenuerit, quattuor gradus processusque
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 3:2)
A Caesare Augusto in saeculum nostrum haud multo minus anni ducenti, quibus inertia Caesarum quasi consenuit atque decoxit, nisi quod sub Traiano principe movit lacertos et praeter spem omnium senectus imperii quasi reddita iuventute reviruit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 8:1)
Sed hic melior Veis in capta urbe consenuit et mox supplices de hoste Gallo vindicavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE SEDITIONIBUS 4:2)
Ille quoque non ausus congredi statim militem tenuit in castris, donec invicta illa rabies et impetus, quem pro virtute barbari habent, consenesceret.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM CIMBRICUM TEVTONICUM TIGURINUM 5:2)
Pompeius adversus haec nectere moras, tergiversari, sic hostem interclusum undique inopia commeatuum terere, usque dum ardentissimi ducis consenesceret impetus.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 42:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION