라틴어 문장 검색

Iuvenis audita prece cum pretio diviti concessit, ut secundum posse suum cum iuvaret.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:20)
Quod iusticia, quiaiustum erat, concessit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:30)
Habere debeo, quia concessisti.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:10)
At ipsi concesserunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:21)
Arator concessit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:24)
Hoc lupus concessit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:28)
Concede aratorem boves suosabducere, et ego ducam te ad locum ubi parantur illius casei ut quem voluerisde multis, eligere possis.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:30)
Si frater tuus tecum in meo regnoremanere adquieverit, omnia tecum illi --etiam mearum custodiam rerum Ņcommunia esse concedo.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 175:9)
Si enim magna personafuerit, statim concede;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 181:8)
Ipsi vero, quoniam magna persona erat, concesserunt eius petitioni.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 182:3)
Quod pigro assequi desiderata donant, idem consequi cupita velocinegant.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 193:2)
concedimus enim, quod hoc modo esse habet.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 8:2)
(2) Et hoc modo secundam rationem concedimus, quod quae sunt, mensurantur periodo.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 9:1)
(8) Ad hoc quod obicitur de causa somniorum, de plano videtur mihi esse concedendum, maxime de somniis, quae fiunt per imaginarias visiones.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 12:1)
Nec tamen magna concedit:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 10장 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION