라틴어 문장 검색

cras nato Caesare festus dat veniam somnumque dies;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 54)
me constare mihi scis et discedere tristem quandocumque trahunt invisa negotia Romam, non eadem miramur;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 147)
qui dedit hoc hodie, cras, si volet, auferet, ut si detulerit fasces indigno, detrahet idem.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1615)
vir bonus, omne forum quem spectat et omne tribunal, quandocumque deos vel porco vel bove placat,
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1635)
deinde eo dormitum, non sollicitus, mihi quod cras surgendum sit mane, obeundus Marsya, qui se voltum ferre negat Noviorum posse minoris.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Ad Maecenatem: de vera nobilitate 1:18)
'quidquid mihi, quidquid et horum cuique domi est, id crede tuum et vel nunc pete vel cras.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 5:6)
'ante secundam Roscius orabat sibi adesses ad Puteal cras.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Rusticani otii commoda cum urbanae vitae molestiis contendit.22)
aut crimen obiectum, ut Cicero obiurgantibus, quod sexagenarius Publiliam virginem duxisset, cras mulier erit, inquit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 184:3)
tum Flavius, Cras, inquit, tabellarii, et ego ibidem has inter cenam exaravi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 212:8)
ite ad illum cras;
(세네카, Controversiae, book 7, chapter pr 8:10)
Ego misi ad patrem tuum nuncium ut cras pergas ad eum, et non aspexi in astronomia quid patiaris.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, (Praefatio) 2:7)
Ego misi nuncium ad patrem tuum ut cras ad eum pergas, quia tempus constitutum accessit quod fuit inter nos.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, (Praefatio) 2:21)
quem si hodie mori fecerit, cras penitebit, et postea erit super nos, quoniam non mitigavimus iram eius.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, (Praefatio) 3:3)
quandocumque igitur vitam mea fata reposcent, et breve in exiguo marmore nomen ero, Maecenas, nostrae spes invidiosa iuventae, et vitae et morti gloria iusta meae, si te forte meo ducet via proxima busto, esseda caelatis siste Britanna iugis, taliaque illacrimans mutae iace verba favillae:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 130)
quandocumque igitur nostros mors claudet ocellos, accipe quae serves funeris acta mei.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 13b1)

SEARCH

MENU NAVIGATION