라틴어 문장 검색

corporalia et incorporalia.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 89 16:2)
Bonum hominis necesse est corpus sit, cum ipse sit corporalis.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 106 5:2)
itaque corporale est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 106 10:4)
sequitur, ut necesse sit illam corporalem quoque dicere.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 117 2:7)
Sic cum dicimus sapientiam, corporale quiddam intellegimus;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 117 13:9)
Te, te, creator caelitum, testem invoco et te, coruscum lucis aetheriae iubar, t ex cuius ortu nostra dependet domus:
(세네카, 파이드라 12:41)
Et ecce dum quadam vice simul corporali solacio fungerentur, domina militi annulum suum dedit.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 20. Filii regis historia: Inclusa 1:10)
quinta creaturas superas substantia prodat, quas quidam dixere deos, quia corpora sumant contemplanda homini, paulo post ipsa relinquant inque suam redeant, si qua est tenuissima, formam - sic fieri ut pateat substantia summa creator, sexta tamen supraque nihil, sed cuncta sub ipso.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium42)
Meminimus gratiam debere nos deo, domino, creatori:
(테르툴리아누스, Apologeticum, 42장 1:4)
Alii incorporalem adseverant, alii corporalem, ut tam Platonici quam Stoici;
(테르툴리아누스, Apologeticum, 47장 6:1)
Cui etiam epistulas fecimus, ut cum tuae sanctitatis praesentia in Galliis, et ipse tota mente subueniat, et quae sunt Creatoris nostri iussioni contraria, ab episcoporum moribus conpescat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 4:12)
Et si quando te Creatori nostro seu per linguam, siue per operam reminisceris deliquisse, semper haec ad memoriam reuoces, ut surgentem cordis gloriam memoria reatus premat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXXI. 1:15)
Alleluia, laudem Dei Creatoris illis in partibus oportet cantari.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 5:32)
qui cum oblatus Brettonum sacerdotibus nil curationis uel sanationis horum ministerio perciperet, tandem Augustinus, iusta necessitate conpulsus, flectit genua sua ad Patrem Domini nostri Iesu Christi, deprecans, ut uisum caeco, quem amiserat, restitueret, et per inluminationem unius hominis corporalem, in plurimorum corde fidelium spiritalis gratiam lucis accenderet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II.12)
Hunc ergo Deum Patrem, et Filium, et Spiritum Sanctum, quod est indiuidua Trinitas, ab ortu solis usque ad occasum, humanum genus, quippe ut creatorem omnium atque factorem suum, salutifera confessione fide ueneratur et colit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. X.9)

SEARCH

MENU NAVIGATION