-
uvam demittere ramis in morem uvae, id est botryo- nis, defluere:
- (마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 5571)
-
"Hoc fonte defluxit Arcesilae et multo post Carneadis et Academicorum plu- rimorum in summis quaestionibus tuta dubitatio, quo genere philosophari et caute indocti possunt et docti gloriose."
- (미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 13장 1:7)
-
"Nihil in homine membrorum est, quod non et necessitatis causa sit et decoris, et quod magis mirum est, eadem figura omnibus, sed quaedam unicuique liniamenta deflexa:"
- (미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 18장 1:2)
-
deflexit iam aliquantulum de spatio curriculoque consuetudo maiorum.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 52:4)
-
neque enim verendum est ne quid excidat aut ne quid in terram defluat aut ne plus aequo quid in amicitiam congeratur.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 74:4)
-
sed nescio quo pacto ab amicitiis perfectorum hominum, id est sapientium - de hac dico sapientia, quae videtur in hominem cadere posse - ad levis amicitias defluxit oratio.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 126:2)
-
quod si inest in hominum genere mens fides virtus concordia, unde haec in terram nisi ab superis defluere potuerunt?
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 79:4)
-
primum enim superiora superciliis obducta sudorem a capite et fronte defluentem repellunt;
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 143:3)
-
In quo verbo lapsa consuetudo deflexit de via sensimque eo deducta est, ut honestatem ab utilitate secernens constitueret esse honestum aliquid, quod utile non esset, et utile, quod non honestum, qua nulla pernicies maior hominum vitae potuit afferri.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 12:3)
-
Haec autem, ut ex Appennino fluminum, sic ex communi sapientiae iugo sunt doctrinarum facta divortia, ut philosophi tamquam in superum mare [Ionium] defluerent Graecum quoddam et portuosum, oratores autem in inferum hoc, Tuscum et barbarum, scopulosum atque infestum laberentur, in quo etiam ipse Ulixes errasset.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 69:1)
-
Nam et geminatio verborum habet interdum vim, leporem alias, et paulum immutatum verbum atque deflexum et eiusdem verbi crebra tum a primo repetitio, tum in extremum conversio et in eadem verba impetus et concursio et adiunctio et progressio et eiusdem verbi crebrius positi quaedam distinctio et revocatio verbi et illa, quae similiter desinunt aut quae cadunt similiter aut quae paribus paria referuntur aut quae sunt inter se similia.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 206:2)
-
sin audaces, fit illa factio, genus aliud tyrannorum, eademque oritur etiam ex illo saepe optimatium praeclaro statu, cum ipsos principes aliqua pravitas de via deflexit.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 112:10)
-
Potest autem vis illa terrae, quae mentem Pythiae divino adflatu concitabat, evanuisse vetustate, ut quosdam evanuisse et exaruisse amnes aut in alium cursum contortos et deflexos videmus.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 57:3)
-
cum saepe lapidum, sanguinis non numquam, terrae interdum, quondam etiam lactis imber defluxit?
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 141:7)
-
Potest autem vis illa terrae quae mentem Pythiae divino afflatu concitabat evanuisse vetustate, ut quosdam evanuisse et exaruisse amnes aut in alium cursum contortos et deflexos videmus.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 57:2)
