라틴어 문장 검색

Lichas, qui me optime noverat, tanquam et ipse vocem audisset, accurrit et nec manus nec faciem meam consideravit, sed continuo ad inguina mea luminibus deflexis movit officiosam manum et Salve inquit Encolpi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 105:17)
Cum se ferarum regem fecissit leo Et aequitatis vellet famam consequi, A pristina deflexit consuetudine Atque inter illas tenui contentus cibo Sancta incorrupta iura reddebat fide.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, De leone regnante.3)
deflectemus in Tuscos, non ut agros remque familiarem oculis subiciamus - id enim postponi potest -, sed ut fungamur necessario officio.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 1 3:2)
'Deflectamus' inquam 'dum videmus, ne in via strati comitantium turba in tenebris obteramur.'
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 13:4)
Spero, immo confido facile me impetraturum, ex itinere deflectat ad te, si voles vindicta liberare, quos proxime inter amicos manumisisti.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 16 4:1)
Postquam deflexit in aream domus, repente dilapsa deserit comitem.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 10:2)
Postea promotus ad amplissimas procurationes, nulla occasione corruptus ab insito abstinentiae amore deflexit;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 31 3:1)
Nuper ad lyrica deflexit, in quibus ita Horatium ut in illis illum alterum effingit:
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 22 2:2)
stella Lycaoniam vergit declivis ad Arcton Miluus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권511)
Dumque pavent illi, vergit furiale venenum pectus in amborum praecordiaque intima movit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 46:15)
Quod dextera librat dum mea, dum digitos amentis addere tempto, lumina deflexi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 62:17)
Licet haec rerum contemplatio in se ipsa nobis iam demonstret cursum nobis esse immutandum atque nobis quaedam esse suscipienda patefaciat, magna dialogi curricula describere nunc contendimus, quae nos adiuvent ad nostri interitus, in quem vergimus, complicationem deserendam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 213:2)
in aliis conveniendis visus ad veritatem nobis ipsis maiorem vergit. I. I. Rousseau querebatur se Deum personaliter videre non posse:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 22:7)
Omnes Veteris Testamenti tramites in Christum vergunt, fit Ille « sic » definitum erga omnes repromissiones, fundamentum nostri « Amen » finalis erga Deum (cfr 2 Cor 1,20).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:5)
Et, eodem tempore, eo quod amor noster lumen secum fert, id nos adiuvat ad videndum amoris iter vergens ad plenitudinem summae deditionis Filii Dei pro nobis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 56:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION