라틴어 문장 검색

Philippus summotis iis paulisper collocutus cum amicis pronuntiavit, non verbis se nec unius horae disceptatione causam eorum diiudicaturum, sed inquirendo in utriusque vitam ac mores,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 196:2)
nihil aliud se in ea disceptatione metuere quam ne pudor Romanorum, dum vereantur ne quid socio atque amico regi adversus communes suos atque illius hostes indulsisse videantur, damno sit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 212:2)
disceptationem inter praetorem legatumque consulum relatio interrupit, qui suas ornari provincias priusquam de praetoris exercitu ageretur aequum censebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 427:1)
Perseus per id tempus, quia quidam Dolopum non parebant et de quibus ambigebatur rebus disceptationem ab rege ad Romanos revocabant, cum exercitu profectus sub ius iudiciumque suum totam coegit gentem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 256:1)
dolopiam armis subegit nec provocantes de controversiis ad disceptationem populi Romani audivit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 274:3)
illa tamquam regi et quae de foedere quod mihi est vobiscum disceptationem habeant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 436:2)
quae audisset quaeque dixisset, ita disposita, ut superior fuisse in disceptatione videri posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 483:2)
Attalus cum eis profectus, sed castra Gallorum intrare eum non placuit, ne animi ex disceptatione irritarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 414:2)
scilicet a disceptatione athletarum unam, et a disceptatione pugilum alteram;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:49)

SEARCH

MENU NAVIGATION