라틴어 문장 검색

Rursus ubi se animus cogitationum magnitudine levavit, ambitiosus in verba est altiusque ut spirare ita eloqui gestit et ad dignitatem rerum exit oratio;
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 15:1)
Fas omne mundi teque dominantem precor regno capaci teque quam amotam inrita quaesivit Enna mater, ut iura abdita et operta terris liceat impune eloqui.
(세네카, Hercules Furens 10:3)
pro misera pietas (eloqui fatum pudet», thalamos parentis Phoebus et diros toros gnato minatur impia incestos face;
(세네카, 오이디푸스 1:11)
ornantur arae - quis queat digne eloqui?
(세네카, Thyestes 698:1)
Verberibus igni t morte cruciatu eloqui
(세네카, Troades 597:1)
Anuit Rex eius eloquio et iussit non interfici filium suum.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 19. Septimi sapientis secunda historia: Gibbosi 1:57)
haec igitur mihi sit lepores audacia mollis excipere et structo figere avem calamo, qua formosa suo Clitumnus flumina luco integit, et niveos abluit unda boves.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1914)
'et leporem, quicumque venis, venaberis, hospes, et si forte meo tramite quaeris avem:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1320)
haec tibi, Tulle, parens, haec est pulcherrima sedes, hic tibi pro digna gente petendus honos, hic tibi ad eloquium cives, hic ampla nepotum spes et venturae coniugis aptus amor.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 2217)
quem dicere digno non datur eloquio, nec si modo surgat Averno qui cantu flexit scopulos digitisque canoris compulit auritas ad plectrum currere silvas, cum starent Hebri latices cursuque ligato fluminis attoniti carmen magis unda sitiret.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 33)
Mantua quas acies pelagique pericula lusit Zmyrnaeas imitata tubas, quamcumque loquendi Arpinas dat consul opem, sine fine secutus fabro progenitum, spreto cui patre polita eloquiis plus lingua fuit, vel quidquid in aevum mittunt Euganeis Patavina volumina chartis;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 83)
vincant eloquio, dummodo nos domino.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Praefatio panegyrici dicti domino Imperatori Caesari Iulio Valerio Maioriano Augusto 8)
dignus cui cederet uni Sulla acie, genio Fabius, pietate Metellus, Appius eloquio, vi Fulvius, arte Camillus, si praefecturae quantus moderetur honorem vir quaeras, tendit patulos qua Gallia fines, vix habuit mores similes cui teste senatu in se etiam tractum commiserat Vlpius ensem, qui dictat modo iura Getis, sub iudice vestro pellitus ravum praeconem suspicit hostis.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 237)
His tu civibus, urbe, rure pollens Consenti mihi gignis alme patrem, illum cui nitidi sales rigorque Romanus fuit Attico in lepore.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium27)
quid vos eloquii canam Latini, Arpinas, Patavine, Mantuane, et te, comica qui doces, Terenti, et te, tempore qui satus severo Graios, Plaute, sales lepore transis, et te multimoda satis verendum scriptorum numerositate, Varro, et te, qui brevitate, Crispe, polles, et qui pro ingenio fluente nulli, Corneli Tacite, es tacendus ori, et te Massiliensium per hortos sacri stipitis, Arbiter, colonum Hellespontiaco parem Priapi, et te carmina per libidinosa notum, Naso tener, Tomosque missum, quondam Caesareae nimis puellae ficto nomine subditum Corinnae?
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium37)

SEARCH

MENU NAVIGATION