라틴어 문장 검색

labem hanc pudoris eluet noster cruor.
(세네카, 파이드라 12:45)
Vix uictoria dedecus elui potest;
(세네카, Suasoriae, Trecenti Lacones contra Xersen missi, cum treceni ex omni Graecia missi fugissent, deliberant an et ipsi fugiant. 4:6)
quod mihi non patrii poterant avertere amici, eluere aut vasto Thessala saga mari, hoc ego--non ferro, non igne coactus, at ipsa naufragus Aegaea (vera fatebor) aqua.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 246)
laetus mediis in sedibus aulae constitit, ingentique exceptus terga columna, vulnera dum lymphis Epidaurius eluit Idmon, nunc velox ferro, nunc ille tepentibus herbis mitior, ipse alta seductus mente renarrat principia irarum, quaeque orsus uterque vicissim, quis locus insidiis, tacito quae tempora bello, qui contra quantaque duces, ubi maximus illi sudor, et indicio servatum Maeona tristi exponit, cui fida manus proceresque socerque adstupet oranti, Tyriisque incenditur exsul.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권157)
vascula intus pure propera atque elue:
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, act 2, scene 34)
iuben an non iubes astitui aulas, patinas elui, laridum atque epulas foveri foculis ferventibus?
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, act 4, scene 296)
inest amoris macula huic homini in pectore, sine damno magno quae elui ne utiquam potest.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 1, scene 1124)
et una binae singulis quae datae nobis ancillae, eae nos lavando eluendo operam dederunt, aggerundaque aqua sunt viri duo defessi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 1, scene 25)
tu argentum eluito, idem exstruito.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 1, scene 230)
Eho an te paenitet, in mari quod elavi, ni hic in terra iterum eluam?
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 2, scene 748)
Eluas tu an exunguare, ciccum non interduim.
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 2, scene 750)
] volo eluamus hodie, peregrina omnia relinque, Athenas nunc colamus.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 5, scene 229)
aversi enim sunt solis cursui, et in his locis primum crebrae sunt arbores et silvosae, ipsique montes suas habent umbras obstantes et radii solis non directi perveniunt ad terram nec possunt Intervallaque montium maxime recipiunt imbres et propter silvarum crebritatem nives ab umbris arborum et montium ibi diutius conservantur, deinde liquatae per terrae venas percolantur et ita perveniunt ad infimas montium radices, ex quibus profluentes fontium erumpunt ructus.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER OCTAVUS, 1장38)
Ea vero, quae liquari possunt, ad ignem simul liquantur, et si quid olei misceri debet, tum infunditur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber V, 17장18)
Ea uero, quae liquari possunt, ad ignem simul liquantur, et si quid olei misceri debet, tum infunditur.
(켈수스, 의학에 관하여, 5권, 17장 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION