라틴어 문장 검색

ita tamen quaestus te cupidum esse oportebat ut horum existimationem et legem Remmiam putares aliquid valere oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 19장 3:5)
Roscium occiderit, is ad quem morte eius divitiae venerint, an is ad quem mendicitas, is qui antea tenuis fuerit, an is qui postea factus sit egentissimus, is qui ardens avaritia feratur infestus in suos, an is qui semper ita vixerit ut quaestum nosset nullum, fructum autem eum solum quem labore peperisset, is qui omnium sectorum audacissimus sit, an is qui propter fori iudiciorumque insolentiam non modo subsellia verum etiam urbem ipsam reformidet, postremo, iudices, id quod ad rem mea sententia maxime pertinet, utrum inimicus potius an filius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 31장 3:2)
in privatis rebus si qui rem mandatam non modo malitiosius gessisset sui quaestus aut commodi causa verum etiam neglegentius, cum maiores summum admisisse dedecus existimabant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 38장 2:5)
Cum ei natura nihil melius quam vocem dedisset, pater nihil praeter libertatem reliquisset, vocem in quaestum contulit, libertate usus est quo impunius dicax esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 3장 1:8)
nec mirum, si is qui vocem venalem habuerat ea quae voce quaesiverat magno sibi quaestui fore putabat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 3장 3:1)
non usque eo tamen ut in capite fortunisque hominum honestissimorum dominentur ei qui relicta virorum bonorum disciplina et quaestum et sumptum Galloni sequi maluerunt atque etiam, quod in illo non fuit, cum audacia perfidiaque vixerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 30장 4:1)
funestum est a forti atque honesto viro iugulari, funestius ab eo cuius vox in praeconio quaestu prostitit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 31장 1:4)
sin autem propter aviditatem pecuniae nullum quaestum turpem putas, cum isti ordini ne honestus quidem possit esse ullus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 1장 1:4)
illi aurata tecta in villis et sola marmorea facienti et signa, tabulas, supellectilem et vestem infinite concupiscenti non modo ad sumptum ille est fructus, sed etiam ad faenus exiguus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 2장 3:5)
nam ut illic alii corporibus exercitatis gloriam et nobilitatem coronae peterent, alii emendi aut vendendi quaestu et lucro ducerentur, esset autem quoddam genus eorum, idque vel maxime ingenuum, qui nec plausum nec lucrum quaererent, sed visendi causa venirent studioseque perspicerent, quid ageretur et quo modo, item nos quasi in mercatus quandam celebritatem ex urbe aliqua sic in hanc vitam ex alia vita et natura profectos alios gloriae servire, alios pecuniae, raros esse quosdam, qui ceteris omnibus pro nihilo habitis rerum naturam studiose intuerentur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 9:2)
‘beātus ille, quī procul negōtiīs, ut prisca gēns mortālium paterna rūra bōbus exercet suīs, solūtus omnī faenore.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus carmina facit12)
"faenoris accedat merces, hinc exime sumptus."
(페르시우스, 풍자, satire 650)
Itaque communes sarcinulas partiamur ac paupertatem nostram privatis quaestibus temptemus expellere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 10:7)
Ne quaestibus tuis obstem, aliud aliquid promittam;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 10:9)
| Qui pelago credit, magno se faenore tollit;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 83:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION