라틴어 문장 검색

"Rebus inops quidam, fatuumque plus tibi dicam, Vas olei plenum, quod longum retro per euum Legerat orando, loca per diuersa uagando, Fune ligans arto, tecti suspendit in alto, Dum prestolatur tempus, quo pluris ematur, Quo locupletari se sperat et arte beari.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVII. De uiro et uase olei 18:6)
Cum fatuis consilium non habeas; non enim poterunt occultare secretum tuum.
(불가타 성경, 집회서, 8장20)
In ore fatuorum cor illorum, et in corde sapientium os illorum.
(불가타 성경, 집회서, 21장29)
sin uero probi, quonam modo in tuis opibus aliena probitas numerabitur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:17)
At si quando, quod perrarum est, probis deferantur, quid in eis aliud quam probitas utentium placet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:4)
Atqui hoc a bonis non potest separari — Neque enim bonus ultra iure uocabitur, qui careat bono — Quare probos mores sua praemia non relinquunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:6)
neque enim probis animis proprium decus aliena decerpit improbitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:8)
sed quoniam id sua cuique probitas confert, tum suo praemio carebit cum probus esse desierit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:10)
Sicut igitur probis probitas ipsa fit praemium ita improbis nequitia ipsa supplicium est. Iam uero quisquis afficitur poena malo se affectum esse non dubitat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:20)
uideo, inquam, quae sit uel felicitas uel miseria in ipsis proborum atque improborum meritis constituta.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:2)
Num igitur ea mentis integritate homines degunt ut quos probos improbosue censuerunt eos quoque uti existimant esse necesse sit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:5)
Nam ut probis atque improbis nullum foedus est ita ipsi inter se improbi nequeunt conuenire.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:18)
Idque omnium uidebitur iniquissimum quod nunc aequissimum iudicatur, uel puniri improbos uel remunerari probos, quos ad alterutrum non propria mittit uoluntas sed futuri cogit certa necessitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 7:4)
et qui his non credit haereticus est, qui autem quaerit scire per rationem fatuus est.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 60:8)
Ecce argumenta, L. B., cur virum probum et strenuum B. G. Teubnerum adii eumque permovi, ut Celso locum concederet in corpore scriptorum classicorum cum graecorum tum latinorum, quod multis jam abhinc annis edere aggressus est.
(켈수스, De Medicina introduction, Praefatio.8)

SEARCH

MENU NAVIGATION