라틴어 문장 검색

hic vivum mihi caespitem, hic verbenas, pueri, ponite turaque bimi cum patera meri:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 194)
ibi tu calentem debita sparges lacrima favillam vatis amici.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 65)
nulla decempedis metata privatis opacam porticus excipiebat arcton nec fortuitum spernere caespitem leges sinebant, oppida publico sumptu iubentes et deorum templa novo decorare saxo.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 155)
Martiis caelebs quid agam kalendis, quid velint flores et acerra turis plena miraris positusque carbo in caespite vivo, docte sermones utriusque linguae?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 81)
Hanc utrum caespes erexerit an varius lapis gentis alienae, nihil interest;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 8 5:4)
Caespes Tyrio mollior ostro solet inpavidos ducere somnos;
(세네카, Hercules Oetaeus 10:24)
tibi sanguineo caespite sacrum sollemne damus, tibi de medio rapta sepulchro fax nocturnos sustulit ignes, tibi mota caput fiexa voces cervice dedi, tibi funereo de more iacens passos cingit vitta capillos, tibi iactatur tristis Stygia ramus ab unda, tibi nudato pectore maenas sacro feriam bracchia cultro.
(세네카, 메데아 12:23)
sed ecce pugnax ignis in partes duas discedit et se scindit unius sacri discors favilla - genitor, horresco intuens:
(세네카, 오이디푸스 4:28)
iuvit aut amnis vagi pressisse ripas, caespite aut nudo leves duxisse somnos, sive fons largus citas defundit undas sive per flores novos fugiente dulcis murmurat rivo sonus.
(세네카, 파이드라 7:10)
ater favilla squalet Iliaca dies.
(세네카, Troades 22:1)
haec est venturi prima favilla mali.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 913)
quae tu viva mea possis sentire favilla!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 199)
quandocumque igitur vitam mea fata reposcent, et breve in exiguo marmore nomen ero, Maecenas, nostrae spes invidiosa iuventae, et vitae et morti gloria iusta meae, si te forte meo ducet via proxima busto, esseda caelatis siste Britanna iugis, taliaque illacrimans mutae iace verba favillae:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 130)
nam Vesta, Iliacae felix tutela fauillae, culpam alit et plures condit in ossa faces.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 443)
"frustra sibi natus Ophelte Sicaniam tribuit palmam, plantasque superbas haud ita per siccam Nemeen citus extulit Arcas, cuius in Aetolo volitantem pulvere matrem horruit Hippomenes, multo qui caespite circi contemptu praemissus erat, cum carceris antro emicuit pernix populo trepidante virago, nil toto tactura gradu, cum pallidus ille respiceret medium post se decrescere campum et longas ad signa vias flatuque propinquo pressus in hostili iam curreret anxius umbra, donec ad anfractum metae iam iamque relictus concita ter sparso fregit vestigia pomo."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 73)

SEARCH

MENU NAVIGATION