라틴어 문장 검색

Maeonium Ascraeumque senem, non segnior umbra accolis alternumque sonas et carmina misces:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum13)
tanta mihi feritas, tanta est insania luctus, hoc quoque cum nitor ter dena luce peracta adclinis tumulo et planctus in carmina verto discordesque modos et singultantia verba molior:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in puerum suum14)
"licet aridus Hammon invideat Lyciaeque parent contendere sortes Niliacumque pecus patrioque aequalis honori Branchus, et undosae quem rusticus accola Pisae Pana Lycaonia nocturnum exaudit in umbra, ditior ille animi, cui tu, Dictaee, secundas impuleris manifestus aves."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권177)
"tua iussa verenda tuosque dilexi monitus, nunc qua feritate dolentis despiciam questus?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권294)
"nos ferrum immite facesque, illis nuda odia, et feritas iam non eget armis."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권11)
numquam arma manusque quiescunt, nulla viri feritas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권92)
nusquam irae, sedit rabidi feritasque famesque oris, eunt praeter secura armenta gregesque:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권373)
Si saevitiam, si impietatem, si feritatem permissam nobis contendere possumus, eamus in amphitheatrum.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 19장 1:2)
Qua diuulgata uisione, aliquantulum loci accolae paucis diebus timere, et se ipsos intermissis facinoribus castigare coeperunt.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIII [XXV]. 3:7)
inde Turnus Rutulique diffisi rebus ad florentes opes Etruscorum Mezentiumque regem eorum confugiunt, qui Caere opulento tum oppido imperitans, inde ab initio minime laetus novae origine urbis, et tum nimio plus quam satis tutum esset accolis rem Troianam crescere ratus, haud gravatim socia arma Rutulis iunxit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 31:1)
tantum tamen opes creverant, maxime fusis Etruscis, ut ne morte quidem Aeneae nec deinde inter muliebrem tutelam rudimentumque primum puerilis regni movere arma aut Mezentius Etruscique aut ulli alii accolae ausi sint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 39:2)
ibi cum eum cibo vinoque gravatum sopor oppressisset, pastor accola eius loci, nomine Cacus, ferox viribus, captus pulchritudine cum avertere eam praedam vellet, quia si agendo armentum in speluncam compulisset ipsa vestigia quaerentem dominum eo deductura erant, aversos boves, eximium quemque pulchritudine, caudis in speluncam traxit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 75:1)
maxima iam in parte Etruriae gentem invisitatam, novos accolas esse, cum quibus nec pax satis fida nec bellum pro certo sit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 199:2)
haec ubi Patavium sunt nuntiata - semper autem eos in armis accolae Galli habebant - in duas partes iuventutem dividunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 20:1)
multa de eo concilia populorum Etruriae habita, nec perfici quicquam potuit, non tam quia imminui agrum quam quia accolas sibi quisque adiungere tam efferatae gentis homines horrebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 128:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION