도구

도구

라틴어 문장 검색

nisi quod hactenus profuere, ut pulchritudini victae urbis parceretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 34:2)
Triumphus fuit tantum de nomine, Hactenus populus Romanus pulcher, egregius, pius, sanctus atque magnificus;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM NUMANTINUM 17:4)
Ille enim vitans in poemate historicorum similitudinem, quibus lex est incipere ab initio rerum et continuam narrationem ad finem usque perducere, ipse poetica disciplina a rerum medio coepit et ad initium post reversus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 9:2)
Sed iam, si videtur, a collatione versuum translatorum facesso, ut nec uniformis narratio pariat ex satietate fastidium et sermo ad alia non minus praesenti causae apta vertatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 15:1)
Capita locorum, ubi longa narratio est, dixisse sufficiet, ut quid unde natum sit lector inveniat.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 7:1)
Hactenus est Graeca descriptio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 28:2)
Narrationem facti nudam et brevem Maro posuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 17:6)
Item divinus ille vates res vel paulo vel multo ante transactas oportune ad narrationis suae seriem revocat, ut et historicum stilum vitet non per ordinem digerendo quae gesta sunt, nec tamen praeteritorum nobis notitiam subtrahat.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 11:1)
Ne igitur ignoraremus quae prius gesta sunt, fit eorum tempestiva narratio:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 12:3)
Qualis eram cum primam aciem Praeneste sub ipsa Stravi, et de furto vel poena Caci tota narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 15:4)
Uterque in catalogo suo post difficilium rerum vel nominum narrationem infert fabulam cum versibus amoenioribus, ut lectoris animus recreetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 1:1)
Et sic amoenitas intertexta fastidio narrationum medetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 4:4)
Nam post praecepta, quae natura res dura est, ut legentis animum vel auditum novaret, singulos libros acciti extrinsecus argumenti interpositione conclusit, primum de signis tempestatum, de laudatione rusticae vitae secundum, et tertius desinit in pestilentiam pecorum, quarti finis est de Orpheo et Aristaeo non otiosa narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 5:2)
Hoc Maro non narrationis sed parabolae loco posuit, ut aliud esse videretur:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 14:1)
Sed de his hactenus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 1:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION