도구

도구

라틴어 문장 검색

Diversa autem proprietate sunt aes, et aereum sigillum, unde non est consequens ut si aereum sigillum sit ex aere, ideo aliud sit ex seipso.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:5)
Quod si Filius ex Patre sit genitus, vel ex Patre habeat, ut dictum est, esse, ideo concedatur Filius ex seipso genitus esse vel ex seipso habere esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:7)
Sicut ergo diversum pro opposito dicitur, ita diverso modo quod est aliter pro opposito modo non incongrue sumitur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 52:13)
Ubi quidem cum praemiserit Spiritum sanctum a Patre et Filio esse atque subjunxerit, procedens, manifeste docuit eum ab utroque procedere, sicut et esse retulerit, praesertim cum non aliter a Patre Spiritus esse habeat quam procedendo.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:4)
Ideo autem addidi principaliter, quia et de Filio Spiritus sanctus procedere reperitur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:60)
Nec tamen ideo Patrem per existentiam priorem esse Filio, vel Patrem et Filium Spiritu sancto, potest ex multorum similitudine exemplorum refelli.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 56:9)
Tunc vero propter ipsum tam nosmetipsos quam proximum diligimus, cum ideo nos amamus, quia hoc ei credimus placere, non quia nobis utile fore, licet id constet inutile nobis esse non posse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 5:11)
In Deo vero (qui sola voluntate omnia complet) hoc omnino superfluum esset, quod in nobis necessarium est, atque ideo non potentiae, sed vitio potius tribuendum esset in eo, praesertim cum hoc in multis excellentiae ipsius derogaret, ut ambulare videlicet posset.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:15)
Sed vix habeat, profero rationem, aeque fieri oportebat quod factum non est, sicut quod factum est, et aeque bonum etiam illud Hac itaque ratione qua convincitur quia Deus Pater tam bonum genuerat Filium quantum potuit, cum videlicet aliter reus esset invidiae, clarum est omnia quae facit, quantum potest egregia facere nec ullum commodum quod conferre possit, substrahere velle.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:37)
Primum itaque atque opportune de Deo dictum est, quod ei subest posse, cum voluerit, ut scilicet in singulis faciendis ita ejus potestas et voluntas sese comitentur, ut quod velit minime possit, nec possit etiam tunc facere, quando ut fiat non vult, veluti modo pluviam facere non vult, qui hoc ideo fieri non vult modo, quia id modo fieri non convenire, nec hoc tempus pluviae idoneum censet, quadam utique rationabili de causa, licet nobis occulta.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 16:1)
Quibus quidem respondeo non ideo nos potentiores vel meliores aestimari debere, quia quaedam facere possumus quae ille facere non potest, ut comedere, vel ambulare, vel denique peccare;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 17:1)
Sunt vero qui ideo Deum aestimant ea etiam posse facere quae non facit, quod certum sit nihil ei posse resistere, si ea etiam quae non facit vellet facere, juxta illud:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 17:6)
Ideoque quidquid vellet necessario fieret cum vellet, quia videlicet ejus voluntas effectu carere nullatenus posset.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 17:9)
Quid ergo mirum, si ponamus idem esse aliquem, qui non est salvandus, a Deo salvari, et Deum salvare eum, nec tamen ideo recipiamus Deum posse salvare eum, sicut concedimus eum posse salvari a Deo?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 18:1)
Sicut ergo hic quamvis idem sit judicem punire istum, et istum puniri a judice, non tamen ideo sicut justum est judicem punire istum, quem juste, ut dictum est, secundum legem punit;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 19:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION