도구

도구

라틴어 문장 검색

Et hae quidem sunt sex medietates, quarum tres usque a Pythagora ad Platonem Aristotelemque manserunt.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De quattuor medietatibus, quas posteri ad implendum denarium limitem adiecerunt 1:1)
Nonne apud ueteres quoque ante nostri Platonis aetatem magnum saepe certamen cum stultitiae temeritate certauimus eodemque superstite praeceptor eius Socrates iniustae uictoriam mortis me astante promeruit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:9)
Atqui tu hanc sententiam Platonis ore sanxisti beatas fore res publicas si eas uel studiosi sapientiae regerent uel earum rectores studere sapientiae contigisset.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:10)
— Sed cum, ut in Timaeo Platoni, inquit, nostro placet, in minimis quoque rebus diuinum praesidium debeat implorari, quid nunc faciendum censes ut illius summi boni sedem repperire mereamur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:15)
Quodsi Platonis Musa personat uerum,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXII 15:1)
Platoni, inquam, uehementer assentior;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:2)
Quodsi rationes quoque non extra petitas sed intra rei quam tractabamus ambitum collocatas agitauimus, nihil est quod ammirere, cum Platone sanciente didiceris cognatos de quibus loquuntur rebus oportere esse sermones.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:22)
Ex quibus omnibus bonorum quidem potentia, malorum uero minime dubitabilis apparet infirmitas ueramque illam Platonis esse sententiam liquet solos quod desiderent facere posse sapientes, improbos uero exercere quidem quod libeat, quod uero desiderent explere non posse.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:25)
Unde non recte quidam, qui cum audiunt uisum Platoni mundum hunc nec habuisse initium temporis nec habiturum esse defectum hoc modo conditori mundum fieri coaeternum putant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:1)
Aliud est enim per interminabilem duci uitam, quod mundo Plato tribuit, aliud interminabilis uitae totam pariter complexum esse praesentiam, quod diuinae mentis proprium esse manifestum est. Neque deus conditis rebus antiquior uideri debet temporis quantitate sed simplicis potius proprietate naturae.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:2)
Itaque si digna rebus nomina uelimus imponere, Platonem sequentes deum quidem aeternum, mundum uero dicamus esse perpetuum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:5)
Item, Plato dicit loquens in persona primi principii ipsis inteligentiis haec verba:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 68:1)
scilicet illa tui patriam praecepta Platonis erexere magis, quam qui responsa secutus obruit Eoas classes urbemque carinis vexit et arsuras Medo subducit Athenas?
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:77)
Nam neque ipse Cicero territus cesserat tonantibus Demostheni Platonique, nec parens eloquentiae deus ille Maeonius vastissimis fluminibus facundiae suae posteritatis studia restinxerat.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 머리말 30:3)
sed interdum, quod ait divinus auctor Plato, rei nos pulchritudo trahit vel ea consectandi, quae propter infirmitatem commortalis naturae consequi nequeamus.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 20장 4:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION