라틴어 문장 검색

Non est quod credas quemquam fieri aliena infelicitate felicem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 67:2)
Patrocinium suum uocat pereundi infelicitatem.
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., Incesta saxo deiciatur. Incesti damnata antequam deiceretur de saxo inuocauit Vestam. deiecta uixit. repetitur ad poenam. 1:8)
"mori uolui taedio abdicationum et infelicitatis adsiduae, cum in hoc tantum sordes ponerem, ut cum maiore tormento positas resumerem, et absolutio mihi uni non finis esset periculi set initium,"
(세네카, Controversiae, book 7, Ter abdicatus conprensus est a patre in secreta parte domus medicamentum tenens; interrogatus quid esset, dixit uenenum et uelle se mori, et effudit. accusatur parricidi. 6:2)
Quid superbia in tantam vanitatem attollimur, ut beneficia a servis indignemur accipere et sortem eorum spectemus obliti meritorum ?
(세네카, 행복론, Liber III 121:1)
Animum praestare gratum debeo, ceterum aliquando me referre gratiam non patitur mea infelicitas, aliquando felicitas eius,cui debeo.
(세네카, 행복론, Liber IV 189:2)
Qui et felicior fit a me et infelicitatis maximae periculo liberatur, non accipit beneficium ?
(세네카, 행복론, Liber V 111:5)
Video istic mensas et aestimatum lignum senatorio censu, eo pretiosius, quo illud in plures nodos arboris infelicitas torsit.
(세네카, 행복론, Liber VII 49:3)
" Beneficii tui tibi etiam infelicitas placeat ;
(세네카, 행복론, Liber VII 128:5)
non est pro- futura talis scientia, est tamen quae nos speciosa rerum vanitate detineat.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 76:5)
Non enim solidis causis innituntur, sed eadem qua oriuntur vanitate turbantur.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 104:2)
Unum habet adsidua infelicitas bonum, quod quos semper vexat, novissime indurat.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 9:3)
nam in ipsa felicitate, quid contra infelicitatem valeret, expertus est.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 24:4)
aliquid enim a nobis natura exigit, plus vanitate contrahitur.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 111:5)
Tanta est tamen animorum dissolutio et vanitas, ut quidam nihil acerbius putent.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 19:4)
offendet te superbus contemptu, dicax contumelia, petulans iniuria, lividus malignitate, pugnax contentione, ventosus et mendax vanitate;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 50:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION