라틴어 문장 검색

Arbores quae inferum deorum avertentiumque in tutela sunt, eas infelices nominant:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XX. 3:2)
Labitur infelix studiorum atque immemor herbae Victor equus, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 3:2)
Evolat infelix.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 5:3)
Infelix quae memet in omnia verti!
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 6:7)
Infelix puer atque impar congressus Achilli, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 3:2)
A senecta:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 5:1)
— Dauni miserere senectae, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 5:2)
Ducitur infelix aevo confectus Aletes, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 5:3)
Sternitur infelix, deinde subicit causam miserabilem:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 4:2)
Infelix!
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 18:3)
Non infelicis patriae veterumque deorum Et magni Aeneae segnes miseretque pudetque?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 14:4)
cur senecta opinionem exactae siccitatis accepit?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 7:2)
Quia senecta, inquit ille, extincto per vetustatem naturali calore fit frigida, et ex illo frigore gelidi et superflui nascuntur humores.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 8:1)
inde senecta sicca est inopia naturalis humoris, humecta est abundantia vitiosi ex frigore procreati.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 8:3)
At miseros angit sua cura parentes, Oderuntque gravis vivacia fata senectae, Servatosque iterum bellis civilibus annos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:43)

SEARCH

MENU NAVIGATION