라틴어 문장 검색

Frigida sopito blanditur silua leoni.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et mure 20:1)
Silua sonat, fugiunt lepores, palus obuiat, herent.
(ANONYMUS NEVELETI, De leporibus et ranis 31:1)
Hic redit in siluas et redit ille domum.
(ANONYMUS NEVELETI, De pastore et leone 44:27)
Cum cane silua lupum sociat.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane et lupo 58:1)
Silua patet, subeunt.
(ANONYMUS NEVELETI, De iudeo et pincerna 63:5)
si carere conuicio uelis, lingua excidenda est aut quam primum in siluas suas remittendus est.
(아풀레이우스, 플로리다 12:21)
"Orpheus in siluis, inter delphinas Arion,"
(아풀레이우스, 플로리다 17:18)
"Nam cum a cena me serius aliquanto reciperem potulentus alioquin, quod plane verum crimen meum non diffitebor, ante ipsas fores hospitii (ad bonum autem Milonem civem vestrum devorto) video quosdam saevissimos latrones aditum temptantes et domus ianuas cardinibus obtortis evellere gestientes claustrisque omnibus, quae accuratissime affixa fuerant, violenter evulsis secum iam de inhabitant tium exitio deliberantes."
(아풀레이우스, 변신, 3권 4:7)
Res ac tempus ipsum locorum speluncaeque illius quam latrones inhabitabant,descriptionem exponere flagitat:
(아풀레이우스, 변신, 4권 6:1)
"Ibi capulos carie et vetustate semitectos, quis inhabitabant pulverei et iam cinerosi mortui, passim ad futurae praedae receptacula reseramus et, ex disciplina sectae servati noctis inlunio tempore, quo somnus obvius impetu primo corda mortalium validius invadit ac premit, cohortem nostram gladiis armatam ante ipsas fores Democharis velut expilationis vadimonium sistimus."
(아풀레이우스, 변신, 4권 9:64)
"non mordacem, nec calcitronem quidem sed prorsus ut in asini corio modestum hominem inhabitare credas."
(아풀레이우스, 변신, 8권 13:5)
quae paga taliter vocatur a Berroc silva, ubi buxus abundantissime nascitur.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 1 2:2)
Iterumque in septima hebdomada post Pascha ad Petram Aegbryhta, quae est in orientali parte saltus, qui dicitur Seluudu, Latine autem 'sylva magna,' Britannice 'Coit Maur,' equitavit;
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 55 58:2)
Anno Dominicae Incarnationis DCCCLXXX, nativitatis autem Aelfredi regis trigesimo secundo, saepe memoratus paganorum exercitus Cirrenceastre deserens, ad Orientales Anglos perrexit, ipsamque regionem dividens coepit inhabitare.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 60 63:1)
quartam circum finitimis in omni Saxonia et Mercia monasteriis, et etiam quibusdam annis per vices in Britannia et Cornubia, Gallia, Armorica, Northanhymbris, et aliquando etiam in Hybernia, ecclesiis et servis Dei inhabitantibus, secundum possibilitatem suam, aut ante distribuit, aut sequenti tempore erogare proposuit, vita sibi et prosperitate salva.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 102 107:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION