라틴어 문장 검색

Stoici, qui omnes insipientes insanos esse dicunt, nonne ista conligunt?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 54:2)
sic insanus videtur etiam suis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 73:5)
Atqui alterum dici non potest, quin i, qui nihil metuant, nihil angantur, nihil concupiscant, nulla impotenti laetitia ecferantur, beati sint, itaque id tibi concedo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 17:2)
sic distrahuntur in contrarias partis impotentium cupiditates.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 60:6)
412 2 inani laetitia exultans et temere gestiens), l. futtilis 412 6, l. impotens 412 19 inanis alacritas, id est laetitia gestiens 379 4, cf.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.73)
"siccas insana canicula messes iam dudum coquit et patula pecus omne sub ulmo est" unus ait comitum."
(페르시우스, 풍자, satire 34)
"quo deinde, insane, ruis, quo?"
(페르시우스, 풍자, satire 587)
Nec curet alto regiam trucem vultu cliensve cenas impotentium captet, nec perditis addictus obruat vino mentis calorem, neve plausor in scaenam sedeat redemptus histrionis ad rictus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 5:2)
Et me quidem pueri tanquam insanum imitatione petulantissima deriserunt, ilium autem frequentia ingene circumvenit cum plausu et admiratione timidissima.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 92:12)
Perfossa dehiscit molibus insanis tellus, iam montibus haustis antra gemunt, et dum vanos lapis invenit usus, inferni manes caelum sperare fatentur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 120:13)
Scis, quam sit amor iniquus interdum, impotens saepe, μικραίτιοσ semper.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 2 1:2)
Amissum tamen luget insane.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 2 3:1)
Imbecillum latus, os confusum, haesitans lingua, tardissima inventio, memoria nulla, nihil denique praeter ingenium insanum, et tamen eo impudentia ipsoque illo furore pervenit, ut orator habeatur.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 7 4:2)
His ego commisi nostros insanus amores Molliaque ad dominam verba ferenda dedi?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1212)
Quid fles et madidos lacrimis corrumpis ocellos Pectoraque insana plangis aperta manu?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 629)

SEARCH

MENU NAVIGATION