라틴어 문장 검색

Sed ad haec cum adulescens nequaquam intenderet, vocavit rex matrem et suadebat ei, ut adulescenti fieret suasor in salutem.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 7장25)
Sed occasionem vires intendendi omittere nolui.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Editoris 3:2)
Horum autem eorumque qui sequuntur exempla integre planeque possumus pernotare, si in priorem descriptionem, quam fecimus, cum de superparticulari et multiplici loqueremur, ubi ab uno usque in denariam multiplicationem summa concrevit, diligens velimus acumen intendere.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De eorum exemplis in superiori formula inveniendis. 1:1)
Quid ueris placidas temperet horas
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, III 18:1)
Tua uis uarium temperat annum,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 18:1)
Orbisque habenas temperat
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 20:1)
sed tu quamuis causam tantae dispositionis ignores, tamen, quoniam bonus mundum rector temperat, recte fieri cuncta ne dubites.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:11)
Ea series caelum ac sidera mouet, elementa in se inuicem temperat et alterna commutatione transformat, eadem nascentia occidentiaque omnia per similes fetuum seminumque renouat progressus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:7)
Haec concordia temperat aequis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 19:1)
— Quotiens, ait, aliquid cuiuspiam rei gratia geritur aliudque quibusdam de causis quam quod intendebatur obtingit casus uocatur, ut si quis colendi agri causa fodiens humum defossi auri pondus inueniat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:12)
Neque enim uel qui aurum obruit uel qui agrum exercuit ut ea pecunia repperiretur intendit, sed, uti dixi, quo ille obruit hunc fodisse conuenit atque concurrit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:17)
Ex his etiam, quae dicta sunt, contingit quod naturalis ex sua scientia non potest ponere primum hominem, et ratio est, quia natura de qua intendit naturalis, nihil potest facere nisi per generationem, et primus homo non potest esse generatus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 50:1)
“Vae vobis homines qui computati estis in numero bestiarum ei quod in vobis divinum est non intendentes!
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:12)
Idem Sulla Faustus fecit ac de sua pecunia largitus est unaque cum his ab Utica proficiscitur atque in regnum ire intendit.
(카이사르, 아프리카 전기 87:11)
Sittius interim pulso exercitu Saburrae praefecti Iubae ipsoque interfecto cum iter cum paucis per Mauretaniam ad Caesarem faceret, forte incidit in Faustum Afraniumque qui eam manum habebant qua Uticam diripuerant, iterque in Hispaniam intendebant et erant numero circiter mille.
(카이사르, 아프리카 전기 95:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION