라틴어 문장 검색

romanum scilicet Pontificem et romanum Principem;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 1:13)
Summus nanque Pontifex, domini nostri Iesu Cristi vicarius et Petri successor, cui non quicquid Cristo sed quicquid Petro debemus, zelo fortasse clavium, necnon alii gregum cristianorum pastores, et alii quos credo zelo solo matris Ecclesie promoveri, veritati quam ostensurus sum de zelo forsan—ut dixi—non de superbia contradicunt. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 3:16)
que quidem de Sacra Scriptura eliciunt et de quibusdam gestis tam summi Pontificis quam ipsius Imperatoris, nonnullum vero rationis indicium habere nituntur. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:3)
sed bene ab eo recipit ut virtuosius operetur per lucem gratie quam in celo et in terra benedictio summi pontificis infundit illi. 21.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:59)
Nam vicarius est cui iurisdictio cum lege vel cum arbitrio commissa est;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 6:9)
et ideo intra terminos iurisdictionis commisse de lege vel de arbitrio potest agere circa aliquid, quod dominus omnino ignorat.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 6:10)
summus Pontifex est vicarius Dei:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 7:7)
Dicunt adhuc quidam quod Constantinus imperator, mundatus a lepra intercessione Silvestri tunc summi Pontificis Imperii sedem, scilicet Romam, donavit Ecclesie cum multis aliis Imperii dignitatibus. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:2)
Preterea, omnis iurisdictio prior est suo iudice:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:30)
iudex enim ad iurisdictionem ordinatur, et non e converso;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:31)
si sic, cum talis collatio esset minoratio iurisdictionis, in quantum Imperator hoc facere non poterat. 12.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:38)
Amplius, si unus Imperatot aliquam particulam ab Imperii iurisdictione discindere posset, cadem ratione et alius.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:39)
Positis et exclusis erroribus quibus potissime innituntur qui romani Principatus auctoritatem dependere dicunt a romano Pontifice, redeundum est ad ostendendum veritatem huius tertie questionis, que a principio discutienda proponebatur:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 12:2)
Licet in precedenti capitulo ducendo 'ad inconveniens' ostensum sit auctoritatem Imperii ab auctoritate summi Pontificis non causari, non tamen omnino probatum est ipsam inmediate dependere a Deo, nisi ex consequenti.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:2)
scilicet summo Pontifice, qui secundum revelata humanum genus perduceret ad vitam ecternam, et Imperatore, qui secundum phylosophica documenta genus humanum ad temporalem felicitatem dirigeret. 11.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:21)

SEARCH

MENU NAVIGATION