라틴어 문장 검색

in eius modi vita, iudices, in his tot tantisque flagitiis hoc quoque maleficium de quo iudicium est reperietis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 40장 2:5)
tametsi hoc quidem minime latet quod ita promptum et propositum est ut non ex illis maleficiis quae in illo constat esse hoc intellegatur verum ex hoc etiam, si quo de illorum forte dubitabitur, convincatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 40장 3:3)
res porro abs te eius modi postulabatur ut nihil interesset, utrum eam rem recusares an de maleficio confiterere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 41장 2:1)
quicquid malefici, sceleris, caedis erit, proprium id Rosciorum esse debebit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 42장 1:8)
qui id recuset, eum profecto, tametsi verbo non audeat, tamen re ipsa de maleficio suo confiteri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 42장 2:2)
Dubium est ad quem maleficium pertineat, cum videatis ex altera parte sectorem, inimicum, sicarium eundemque accusatorem hoc tempore, ex altera parte egentem, probatum suis filium, in quo non modo culpa nulla sed ne suspicio quidem potuit consistere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 52장 3:3)
eum denique cui iam nulla lex erat, nullum civile ius, nulli possessionum termini, qui non calumnia litium, non iniustis vindiciis ac sacramentis alienos fundos, sed castris, exercitu, signis inferendis petebat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 27장 2:8)
an, quod factum eius modi est ut sine occulto consilio, sine nocte, sine vi, sine damno alterius, sine armis, sine caede, sine maleficio fieri non potuerit, id sine dolo malo factum iudicabitur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, PRO M. TVLLIO ORATIO, 13장 2:4)
de cuiusquam vita dicere audes qui hoc concedas necesse est, ita te caecum cupiditate et avaritia fuisse ut, cum postea quid futurum esset ignorares, accidere autem multa possent, spem malefici praesentis in incerto reliqui temporis eventu conlocares?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 26장 3:6)
te conscientiae stimulant maleficiorum tuorum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon II, 1장 2:6)
Solent mendaces luere poenas malefici.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Ovis, canis, et lupus.1)
Servitus obnoxia, Quia quae volebat non audebat dicere, Affectus proprios in fabellas transtulit Calumniamque fictis elusit iocis.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Phaedrus ad Eutychum.14)
Qui postquam tenebras dispulit calumniae Certumque fontem veritatis repperit:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta19)
alioqui se vel de calumnia pronuntiaturum.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 31 12:5)
sentio quam contra moveat pellacia litem, quo dente obnitens spinosa calumnia pugnet nosque lacessito vocet ad luctamina vero.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1163)

SEARCH

MENU NAVIGATION