라틴어 문장 검색

genitor, non indigus aevi, non nimius, trinisque decem quinquennia lustris iuncta ferens, sed me pietas numerare dolorque non sinit, o Pylias aevi transcendere metas et Teucros aequare senes, o digne videre me similem!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum93)
metarum instar erant hinc nudo robore quercus, olim omnis exuta comas, hinc saxeus umbo, arbiter agricolis;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권133)
speravit flexae circum compendia metae interius ductis Phoebeius augur habenis anticipasse viam;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권175)
mox Chromis Hippodamum metae interioris ad orbem viribus Herculeis et toto robore patris axe tenet prenso, luctantur abire iugales nequiquam frenosque et colla rigentia tendunt.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권188)
erigit adsuetum dextrae certamen, et alte sustentans rigidumque latus fortesque lacertos consulit ac vasto contorquet turbine, et ipse prosequitur, fugit horrendo per inania saltu iamque procul meminit dextrae servatque tenorem discus, nec dubia iunctave Menesthea victum transabiit meta:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권271)
Et nunc ara Conso illi in circo demersa est ad primas metas sub terra cum in- scriptione eiusmodi:
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 5장 2:13)
Consus, ut diximus, apud metas sub terra delitescit Murcias.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 8장 2:1)
Tu mihi metas et scaenam et pulverem et harenam suspiras.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 28장 1:13)
in his tibi circenses ludos interpretare, cursus saeculi intuere, tempora labentia, spatia peracta dinumera, metas consummationis exspecta, societates ecclesiarum defende, ad signum dei suscitare, ad tubam angeli erigere, ad martyrum palmas gloriare.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 29장 1:6)
Et ipse quoque Honorius, postquam metas sui cursus inpleuit, ex hac luce migrauit anno ab incarnatione Domini DCLIII, pridie Kalendarum Octobrium;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XX.5)
Cuius regulam distinctionis uos ignorasse probat, quod aliquoties pascha manifestissime ante plenilunium, id est in XIIIa luna, facitis.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXV. 5:13)
Quae uero post aequinoctium, uel in ipso aequinoctio suum plenilunium habet, in hac absque ulla dubietate, quia primi mensis est, et antiquos pascha celebrare solitos, et nos, ubi dominica dies aduenerit, celebrare debere noscendum est.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:6)
ita omnibus annis idem primus lunae mensis eodem necesse est ordine seruari, ut non ante aequinoctium, sed uel ipso aequinoctii die, sicut in principio factum est, uel eo transcenso plenilunium habere debeat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:13)
At si uno saltim die plenilunium tempus aequinoctii praecesserit, non hanc primo mensi anni incipientis, sed ultimo potius praeteriti lunam esse adscribendam;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:14)
Post aequinoctium ueris plenilunium mensis praecipimur obseruare paschalis;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 7:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION