라틴어 문장 검색

O praeclara opum mortalium beatitudo, quam cum adeptus fueris securus esse desistis!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 4:20)
scis, inquam, ipsa minimum nobis ambitionem mortalium rerum fuisse dominatam;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:2)
Quid, o superbi, colla mortali iugo
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 7:1)
Mortalis aura nominis,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 24:1)
omnis mortalium cura quam multiplicium studiorum labor exercet diuerso quidem calle procedit, sed ad unum tamen beatitudinis finem nititur peruenire.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:2)
neque enim uile quiddam contemnendumque est quod adipisci omnium fere mortalium laborat intentio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:9)
Mortales igitur cunctos edit nobile germen.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XII 6:1)
— Essene aliquid in his mortalibus caducisque rebus putas quod huius modi statum possit afferre?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:10)
— Minime, inquam, puto idque a te, nihil ut amplius desideretur, ostensum est. — Haec igitur uel imagines ueri boni uel imperfecta quaedam bona dare mortalibus uidentur, uerum autem atque perfectum bonum conferre non possunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:11)
Nam saepe mortem cogentibus causis, quam natura reformidat, uoluntas amplectitur, contraque illud quo solo mortalium rerum durat diuturnitas, gignendi opus, quod natura semper appetit, interdum cohercet uoluntas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:20)
Duae sunt etenim necessitates, simplex una, ueluti quod necesse est omnes homines esse mortales, altera condicionis, ut si aliquem ambulare scias eum ambulare necesse est. Quod enim quisque nouit id esse aliter ac notum est nequit, sed haec condicio minime se cum illam simplicem trahit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:3)
Quae cum ita sint, manet intemerata mortalibus arbitrii libertas nec iniquae leges solutis omni necessitate uoluntatibus praemia poenasque proponunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:21)
victoriam sibi propriam a dis immortalibus portendi.
(카이사르, 아프리카 전기 82:3)
ubi vix mortalis homo iam possit aspicere;
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM222)
sine quo nemo reperire mortalium possit, cur hoc quam illo potius utatur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium43)

SEARCH

MENU NAVIGATION