도구

도구

라틴어 문장 검색

vos Albani tumuli luci;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 228:6)
vos, inquam, Albanorum obrutae arae, sacrorum popli Romani sociae et aequales.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 228:7)
a ceromate nos haphe excepit in crypta Neapolitana.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 57 1:3)
Praeter ipsum theatrum Neapolitanorum, ut scis, transeundum est Metronactis petenti domum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 76 4:2)
Seneca Lucilio suo salutem Itinere confectus incommodo magis quam longo in Albanum meum multa nocte perveni;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 1231)
C. Caesar amissa sorore Drusilla, is homo, qui non magis dolere quam gaudere principaliter posset, conspectum conversationemque civium suorum profugit, exsequis sororis suae non interfuit, iusta sorori non praestitit, sed in Albano suo tesseris ac foro et pervolgatis huiusmodi aliis occupationibus acerbissimi funeris elevabat mala.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 104:1)
hic, Anio Tiburne, fluis, Clitumnus ab Umbro tramite, et aeternum Marcius umor opus, Albanus lacus et foliis Nemorensis abundans, potaque Pollucis nympha salubris equo.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 2211)
etenim tua - nempe benigna quam mihi sorte Venus iunctam florentibus annis servat et in senium - , tua, quae me vulnere primo intactum thalamis et adhuc iuvenile vagantem fixisti, tua frena libens docilisque recepi, et semel insertas non mutaturus habenas usque premo, tu me nitidis Albana ferentem dona comis sancteque indutum Caesaris auro visceribus complexa tuis sertisque dedisti oscula anhela meis;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 12)
cumque tibi vagiret tertius infans, protinus ingenti non venit nuntia cursu littera, quae festos cumulare altaribus ignes et redimire chelyn postesque ornare iuberet Albanoque caelum sordentem promere fumo et cantu signare diem, sed tardus inersque nunc demum mea vota cano?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten18)
Passio sancti Albani et sociorum eius, qui eodem tempore pro Domino sanguinem fuderunt.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII.1)
Contigit autem iudicem ea hora, qua ad eum Albanus adducebatur, aris adsistere, ac daemonibus hostias offerre.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 1:1)
Cumque uidisset Albanum, mox ira succensus nimia, quod se ille ultro pro hospite, quem susceperat, militibus offerre, ac discrimini dare praesumsisset, ad simulacra daemonum, quibus adsistebat, eum iussit pertrahi:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 1:2)
At sanctus Albanus, qui se ultro persecutoribus fidei Christianum esse prodiderat, nequaquam minas principis metuit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 1:4)
Albanus respondit:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 1:8)
Albanus, inquit, a parentibus uocor, et Deum uerum ac uiuum, qui uniuersa creauit, adoro semper, et colo.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 1:14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION