라틴어 문장 검색

ten lapides varios lutulenta radere palmaet Tyrias dare circum inlota toralia vestis,oblitum, quanto curam sumptumque minorem haec habeant, tanto reprehendi iustius illis,quae nisi divitibus nequeunt contingere mensis?
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장51)
Exivi de domo infantiae meae, oblita sum patris, renascor in Christo.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 1:21)
"Oblitus sum manducare panem meum;"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 11:36)
"Nunc oblita mihi tot carmina, vox quoque Moerim Iam fugit."
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 1:9)
Grande praemium parentis obliti:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 3:9)
Quia audisti, quia vidisti, quia inclinasti aurem tuam et populi tui domusque patris oblita es, idcirco
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 3:11)
Iacebat in terra, volutabatur in cinere et oblitus regiae potestatis lumen quaerebat in tenebris illumque tantum respiciens, quem offenderat, lacrimabili voce dicebat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:8)
Scilicet in die bona malorum oblita est et post naufragium rursum temptare voluit pericula navigandi?
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 6:3)
Oblita sexus, fragili-tatis inmemor ac solitudinis tantum cupida ibi erat, ubi animo morabatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 9:6)
In solitudine cito subrepit superbia et, si parumper ieiunaverit hominemque non viderit, putat se alicuius esse momenti oblitusque sui, unde quo venerit, intus corpore lingua foris vagatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 9:3)
Tibi, cum in monasterio fueris, haec facere non licebit et inolescente paulatim consuetudine, quod primum cogebaris, velle incipies et delectabit te labor tuus oblitusque praeteritorum semper priora sectaberis nequaquam considerans, quid alii mali faciant, sed quid boni tu facere debeas.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 16:11)
Eloquium ac famam Demosthenis aut Ciceronis incipit optare et totis quinquatribus optat quisquis adhuc uno parcam colit asse Minervam, quem sequitur custos augustae vernula capsae.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X48)
Sed postquam iacuit planum mare, tempora postquam prospera vectoris fatumque valentius Euro et pelago, postquam Parcae meliora benigna pensa manu ducunt hilares et staminis albi lanificae, modica nec multum fortior aura ventus adest, inopi miserabilis arte cucurrit vestibus extentis et quod superaverat unum velo prora suo.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII20)
Igitur coepit non sibi dominationem parare nec tacite, sed patriae, nominis, togae, fascium oblitus totus in monstrum illud ut mente, ita amictu quoque cultuque desciverat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM ANTONIO ET CLEOPATRA 3:1)
et saepe usque adeo, mortis formidine, vitae percipit humanos odium lucisque videndae, ut sibi consciscant maerenti pectore letum obliti fontem curarum hunc esse timorem:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 2:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION