라틴어 문장 검색

Nam illi neque Saturnum nec ipsum Sarapim receperant] in archana templorum usque ad Alexandri Macedonis occasum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 14:2)
Septimanas autem habentibus ab Idibus revertebantur Kalendae ad diem septimum decimum, verum habentibus quintanas ad octavum decimum remeabat initium Kalendarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 4:1)
quartum Idus Quintiles Iulius procreatus sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 34:3)
Ianuarius igitur Aprilis Iunius Sextilis September November December undetricenis censebantur diebus et quintanas Nonas habebant, ac post Idus in omnibus a. d.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 6:1)
similiterque post Idus decem et septem dies in singulis usque ad sequentes Kalendas putabantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 7:3)
Sed nec post Idus mox voluit inserere, ne feriarum quarumque violaretur indictio:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 9:1)
Nam si cui fere tertius ab Idibus dies festus aut feriatus fuit et tunc a. d.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 11:2)
sextum decimum dicebatur, etiam post augmentum dierum eadem religio servata est, ut tertio ab Idibus die celebraretur, licet ab incremento non iam a. d.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 11:3)
inde ad quasdam Idus deflecti audio:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 2:2)
Nam de Kalendis Nonis et Idibus deque feriarum variis observa­tionibus innumeros auctores cura quaestionis exercuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 4:3)
Omnibus tamen mensibus ex die Nonarum Idus nono die repraesentari placuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 7:1)
et inter Idus ac sequentes Kalendas constitutum est sedecim dies esse numerandos.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 7:2)
Unde quidam hinc Nonas aestimant dictas, quasi novae initium observationis, vel quod ab eo die semper ad Idus novem dies putantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 13:1)
Iduum porro nomen a Tuscis, apud quos is dies Itis vocatur, sumptum est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 14:1)
Iure hic dies Iovis fiducia vocatur, cuius lux non finitur cum solis occasu, sed splendorem diei et noctem continuat inlustrante luna:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION