라틴어 문장 검색

Sic itaque eo adhortante ad compunctionem cordis, et veniam culparum suarum, lacrymis profusis in unam eriguntur voluntatem ad urbis obsidionem, rursumque componentes machinam et tormenta lapidum, longa tempora circa muros expleverunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 10:4)
Mane autem facto, Baldewinus intelligens suum defluxisse exercitum, dolore nimio motus, nihil tamen expavescens, universos quos voti sui compotes reperit sic adhortatur, dicens:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 64:6)
Hujus itaque verba diffidentiae alii viri vehementer indignabantur, et formidolosos factos ad vocem Gerhardi arguebant, stare et repugnare adhortantes;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 22:3)
Ubi celebrato festo Pentecostes, obsidionem Edessae vel Rohas et calumnias Baldewini de Burg, sicut a legatis didicerat, tunc primum Bertranno et universis de domo sua et de domo Jerusalem aperuit, in hunc modum per verba omnes adhortatur:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 36:2)
XII, 10) nos adhortatur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 60:8)
Hic ergo Gozelinus tam innumerabili gregum comperta multitudine in loco remoto et solitudinis, Godefrido de Burs et de terra civitatis Parisiorum, viro egregio et militi clarissimo in omni opere bellico, fratrique ejus Willhelmo indicare non distulit, et ad invadendum praedam utrosque fratres adhortatus est.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 62:5)
Est orare ducum species violenta iubendi, Et quasi mandato supplicat esse potens.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 40:1)
Ne properes oro, spatium pro munere posco.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 22:1)
Orate Deum, fratres, ut, ministerio sue sanctitatis, per me, servum suum inutilem atque indignum, ministret vobis hodie aliquidutilitatis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 1:2)
Orare itaque debemus ad Dominum pro eis, ut Dominus eruat illos de tribulationibuseorum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 7:10)
Nam et Ecclesia pro Petro sine intermissione orabat."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 7:12)
Orare eciam pro eisdebemus presentes et circumstantes, eosque ortari ut, cum vos illis benefacitis, et ipsi de suo aliquid eis tribuant, et etiam super vos illisnon tribuitis, illi saltim aliquid largiantur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 7:13)
Orare eciam debemus, pro egenis et pauperibus, presides et divites et consules iusticie et aliosiurisdictionem habentes et in causis eorum libenter assister.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 7:14)
libentius enim oramus incausis divitum pro peccunia, quam in causis Dei et pauperum pro vita eterna, quod esse non deberet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 7:16)
Quomodo orandi formam Dominus docuerit;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 9장 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION