라틴어 문장 검색

gramine contacto coepit mea praeda moveri et mutare latus terraque, ut in aequore, niti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:10)
en ego, cum dea sim, nitidi cum filia Solis, gramine cum tantum, tantum quoque carmine possim, ut tua sim, voveo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 5:5)
gramina disponunt sparsosque sine ordine flores secernunt calathis variasque coloribus herbas;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 34:5)
Tempora saepe gerens faeno religata recenti desectum poterat gramen versasse videri;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 75:5)
quippe equus et pecudes armentaque gramine vivunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 10:6)
Si quis es, insultes qui casibus, improbe, nostris, meque reum dempto fine cruentus agas, natus es e scopulis et pastus lacte ferino, et dicam silices pectus habere tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 111)
ne cadat et multas palmas inhonestet adeptus, languidus in pratis gramina carpit equus, miles ubi emeritis non est satis utilis annis, ponit ad antiquos, quae tulit, arma Lares, sic igitur, tarda vires minuente senecta, me quoque donari iam rude tempus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 87)
quot frutices silvae, quot flavas Thybris harenas, mollia quot Martis gramina campus habet, tot mala pertulimus, quorum medicina quiesque nulla nisi in studio est Pieridumque mora.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 116)
tristitiae causam siquis cognoscere quaerit, ostendi solem postulat ille sibi, nec frondem in silvis, nec aperto mollia prato gramina, nec pleno flumine cernit aquam ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 44)
cinctus ab innumero me tenet hoste locus, adde quod ingenium longa rubigine laesum torpet et est multo, quam fuit ante, minus, fertilis, assiduo si non renovatur aratro, nil nisi cum spinis gramen habebit ager.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1210)
quinque in deserto panes iubet et duo pisces adponi in pastum populis, qui forte magistrum non revocante fame stipabant undique saeptum, inmemoresque cibi vicos, castella, macellum, oppida, mercatus et conciliabula et urbes respuerant, largo contenti dogmate vesci, multa virum strato fervent convivia faeno, centenos simul accubitus iniere sodales, seque per innumeras infundunt agmina mensas, pisciculis - iam crede Deum - saturanda duobus et paucis crescente cibo per fragmina crustis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3235)
quis, nisi qui corpus pastumque et corporis omnem condens ex nihilo nulla existente creavit mundum materia?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3239)
ac ne post hominum pastus calcata perirent, neve relicta lupis aut vulpibus exiguisve muribus in praedam nullo custode iacerent, bis sex adpositi, cumulatim qui bona Christi servarent gravidis procul ostentata canistris.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3244)
culpam qui non habet, ipso pastus defectu mortem consumit inanem.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3310)
sie mors in Domini consumpta est corpore Christi, sic periit, solitum dum non habet arida pastum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3311)

SEARCH

MENU NAVIGATION