라틴어 문장 검색

hoc, pater, hoc nobis refove caput, ulla laboris si nostri te cura movet, qui cardine summo
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 21:1)
Et primo omnium νοσοκομεῖν instituit, in quo aegrotantes colligeret de plateis et consumpta languoribus atque inedia miserorum membra refoveret.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 6:5)
Congrediendum igitur et tamquam in acie quadam cum voluptariis rebus cumque ista vini licentia comminus decernendum, ut adversus eas non fuga nec absentia simus tuti, sed vigore animi et constanti praesentia moderatoque usu temperantiam continentiamque tueamur, et calefacto simul refotoque animo, si quid in eo vel frigidae tristitiae vel torpentis verecundiae fuerit, diluamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 9:1)
Nonne cubare sub multis operimentis iubentur, ut extinctus calor refoveatur?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 10:2)
quam pectore Magnus Ambit, et adstrictos refovet complexibus artus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 1:35)
Patriam tutore carentem Excepit, populi trepidantia membra refovit, Ignavis manibus proiectos reddidit enses, Nec regnum cupiens gessit civilia bella, Nec servire timens.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 1:8)
Aut cum perfricuit frontem posuitque pudorem, Sucida palliolo vellera quinque petit.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXVII3)
Quid tergiversamur, Epicure, nec fatemur eam nos dicere voluptatem, quam tu idem, cum os perfricuisti, soles dicere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 41:1)
Cum Ascyltos gravatus tot malis in somnum laberetur, illa quae iniuria depulsa fuerat ancilla totam faciem eius fuligine longa perfricuit et non sentientis labra umerosque sopitionibus pinxit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 22:1)
Mox perfricata diutius fronte Quid autem ego inquam "mali feci, si dolorem meum naturali convicio exoneravi?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 132:22)
studiis malo, quae prope exstincta refoventur.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 18 5:2)
Sic ubi vexarat tepidosque refoverat ignis, Rursus erat votis comis et apta meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1910)
Inmemores decoris liventia pectora tundunt, dumque manet corpus, corpus refoventque foventque, oscula dant ipsi, posito dant oscula lecto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 52:6)
Expalluit aeque quam puer ipse deus conlapsosque excipit artus, et modo te refovet, modo tristia vulnera siccat, nunc animam admotis fugientem sustinet herbis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 23:7)
sic olim tua praecluens potestas inter raucisonos situm leones inlapsis dapibus virum refovit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum12)

SEARCH

MENU NAVIGATION