도구

도구

라틴어 문장 검색

ita enim Acilium regi concessisse, si Aetolorum fuissent, et si voluntate, non si vi atque armis coacti cum Aetolis essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 274:1)
consulem Acilium et Romanos sibi dedisse eas, cum hostium essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 298:1)
bello Aetolico Lamiam oppugnare iussus a consule M'. Acilio cum diu fatigatus ibi operibus proeliisque essem, transcendentem me iam muros a capta prope urbe revocavit consul et abducere copias inde coegit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 316:2)
hostemque ei me esse prius etiam quam M'. Acilius exercitum in Graeciam traiceret praetuli.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 320:1)
Praetor Romanus ubi satis tot dierum quiete credidit spem factam hosti nihil se priorem moturum, L. Acilium cum ala sinistra et sex milibus provincialium auxiliorum circumire montem iubet qui ab tergo hostibus erat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 364:1)
captis, quae pars maxime a pugnantibus conspici poterat, iniecit Acilius ignem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 372:2)
simul ab oppido Aebura qui in praesidio relicti erant, in medio ardore pugnae advenerunt, et Acilius ab tergo erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 378:2)
Praetor in castra victorem exercitum reduxit, Acilius manere in captis ab se castris iussus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 381:1)
eam aedem dedicavit M'. Acilius Glabrio duumvir;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 397:1)
Q. Fulvius M. F. in locum eius triumvir cooptatus, tum praetextatus erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 504:2)
filii quattuor togas viriles habent, duo praetextati sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 354:2)
a M'. Acilio mihi primus princeps prioris centuriae est assignatus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 358:2)
quos praetextatos curru vehi cum patre, sibi ipsos similis destinantis triumphos, oportuerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 497:1)
Eique puero postea cognomentum honoris gratia decreto inditum Praetextatus, ob tacendi loquendique in praetextata aetate prudentiam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 25:2)
Hoc quidem, inquit, iam ferre non possum, quod Praetextatus noster in ingenii sui pompam et ostentationem loquendi vel paulo ante honori alicuius dei adsignari voluit quod servi cum dominis vescerentur, quasi vero curent divina de servis aut sapiens quisquam domi suae contumeliam tam foedae societatis admittat, vel nunc Sigillaria, quae lusum reptanti adhuc infantiae oscillis fictilibus praebent, temptat officio religionis ascribere, et quia princeps religiosorum putatur, nonnulla iam et superstitionis admiscet, quasi vero nobis fas non sit Praetextato aliquando non credere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION