라틴어 문장 검색

"diva potens nemorum, tibi enim hic, tibi crinis honori debitus, eque tuo venit haec iniuria voto, si bene quid genetrix, si quid venatibus ipse promerui, ne, quaeso, sinas hoc omine Thebas ire nec Arcadiae tantum meruisse pudorem."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권241)
venit attonitae Cadmeius heros obvius, et raptam lacrimis gaudentibus implet solaturque tenens, atque inter singula matrem, matrem iterat, nunc ipsam urgens, nunc cara sororum pectora, eum mixta fletus anus asperat ira:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권235)
comites tenuere, socerque castigat bellique vices ac fata revolvens solatur tumidum, longeque a corpore caro paulatim, unde dolor letique animosa voluntas, amovet ac tacite ferrum inter verba reponit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권46)
"labimur, i, miseram, Dorceu, solare parentem."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권380)
abducunt comites famulaeque perosam solantes thalamoque tenent, sedet eruta multo ungue genas;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권371)
diffugiunt famuli, et regem solatur haruspex, ipse instaurari sacrum male fortis agique imperat, et magnos ficto premit ore timores, qualis ubi implicitum Tirynthius ossibus ignem sensit et Oetaeas membris accedere vestes, vota incepta tamen libataque tura ferebat durus adhuc patiensque mali;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권103)
unde illis et generis magnitudo et regni sublimitas floruit et tanta felicitas, ut de dei vocibus, quibus edocebantur, de promerendo deo et non offendendo praemonerentur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 21장 4:2)
Et tamen quod facinus admittit qui magis ad Caesarem promerendum et operam et spem suam transfert nec appellationem dei ita ut imperatoris in aliquo principe confitetur, cum capitale esse iudicetur alium praeter Caesarem et dicere et audire?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 24장 4:1)
Quale iudicium est, ut ob ea quis offuscetur, per quae promeretur?
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 22장 2:3)
A principio itaque uoluminis huius usque ad tempus, quo gens Anglorum fidem Christi percepit, ex priorum maxime scriptis hinc inde collectis ea, quae promeremus, didicimus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, 서문 2:1)
Benedicta igitur gens, quae talem sapientissimum et Dei cultorem promeruit habere regem;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIX.10)
Conmutasse magis sceptrorum insignia credas, Quem regnum Christi promeruisse uides.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VII. 1:9)
spes etiam ualida solatur compede uinctum:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 617)
quod ubi nuntiatum est Scipioni, ne quid aeger animi ferox iuvenis gravius consuleret, accitum eum extemplo nunc solatur, nunc, quod temeritatem temeritate alia luerit tristioremque rem quam necesse fuerit fecerit, leniter castigat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 202:1)
his motum Prusiam litterae Scipionis consulis, sed magis fratris eius Africani, ab suspicione tali averterunt, qui praeter consuetudinem perpetuam populi Romani augendi omni honore regum sociorum maiestatem, domesticis ipse exemplis Prusiam ad promerendam amicitiam suam compulit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 285:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION