도구

도구

라틴어 문장 검색

nam tibi quae coniunx, eadem mihi filia paene est, et quae te generum, me vocat illa virum, ei mihi, si lectis vultum tu versibus istis ducis et adfinem te pudet esse meum!
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 85)
causa pudenda quidem, sed tamen apta deo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권228)
nymphae velamina ponunt, note hanc pudet et tardae dat mala signa morae, exuerat tunicas;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권110)
"me laudant, ille pudendus amor."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권327)
"nec gener est nobis ille pudendus"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권416)
nec erat, Phoebe, pudenda tibi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권76)
pudet edere nomen.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 46:3)
Et modo desperat, modo vult temptare, pudetque et cupit, et, quid agat, non invenit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 41:3)
nec fragili geminae poliantur pumice frontes, hirsutus sparsis ut videare comis, neve liturarum pudeat;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 16)
adsuescunt oculi multa pudenda pati;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1225)
nunc mea supplicio vita pudenda suo est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 319)
in Ninevitas se coactus percito gressu reflectit, quos ut increpaverat pudenda censor inputans opprobria,
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium33)
"ast hic metenda dedicat genitalia, numen reciso mitigans ab inguine offert pudendum semivir donum deae:"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1438)
unus erat iuvenum doctissimus artibus sinistris, fraude pudicitiam perfringere, nil sacrum putare, saepe etiam magicum cantamen inire per sepulcra, quo geniale tori ius solveret aestuante nupta, luxuriae rabiem tantae cohibet repente Christus, discutit et tenebras de pectore, pellit et furorem, inplet amore sui, dat credere, dat pudere facti, iamque figura alia est quam quae fuit oris et nitoris:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.10)
Ira, ubi truncati mucronis fragmina vidit et procul in partes ensem crepuisse minutas, iam capulum retinente manu sine pondere ferri, mentis inops ebur infelix decorisque pudendi erfida signa abicit monumentaque tristia longe spernit, et ad proprium succenditur effera letum.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 135)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION