라틴어 문장 검색

Nam et quidam philosophus dixit, "Cum inimico nemo tute in gratiam redit."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 16:14)
Et hoc dico tibi, etiam si cum inimico in gratiam redieris.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 62:1)
«Cum inimico nemo tuto in gratiam redit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 62:3)
Melibeus vero convocavit multitudinem hominum copiosam, inter quos fueruntmedici de cyrurgia et physici, senes quoque et juvenes, vicini vero multi, qui magis illum reverebantur timore, quam diligerent amore, et etiam quidam, qui de inimicis facti fuerant amici et qui in ejus gratiam redierant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 12:1)
Vicini vero et inimici quondam, qui modo in gratiam redierant, adulatoresquoque sive assentatores, omnes quasi lacrimantes et dolorem in facie deeo quod acciderat ostendentes, de vindicta in continenti facienda et guerraviriliter peragenda consuluerunt, multum commendantes dominum Melibeumejusque potentiam atque divitias, numerando etiam multitudinem agnatorumejus et cognatorum, affinium quoque et amicorum, adversarorium insuperejus potentiam vilipendendo corumque divitias verbis annihilando.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 15:1)
De vitando consilio illorum, qui sunt vel jam fuerunt inimici etpostea in gratiam redierunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 120:1)
Item vitandum est illorum consilium, qui sunt vel jam fuerunt inimici, sed postea in gratiam redierunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 121:1)
"Nemo cum inimico tutein gratiam redit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 121:3)
Nunc accedamus ad examinandum in specie consilium, quod dicis tibi datuma vicinis, timore dilectionem ostendentibus, et inimicis quondam, qui modoin gratiam tuam redierunt;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 206:1)
Licet durum sit et omni rationi contrarium, quodquis in adversario vel inimico suo confidat, vel se in ejus potestate etarbritrio committat, ut supra in hoc libro, in titulo De vitando illorumconsilio, qui sunt vel jam fuerunt inimici, sed postea in gratiam redierunt, reperitur:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 297:2)
quia, si forte præcepta tua iniqua adimplerenollent, ad eandem guerram cum dampno et vituperio tuo redire oporteret.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 313:34)
Et eciam de omni ocioso verbo redituri sumus rationem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 7:10)
Adpatrem ergo rediens nuntiavit quae fecerat.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 16:26)
hinc exiit, huc rediit;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 84:17)
Deinde perrexit factoque itinere adillum rediit cui pecuniam commisit, et quod commiserat ab eo quaesivit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION