라틴어 문장 검색

planctus immensas resonet per urbes et comas nullo cohibente nodo feminae exertos feriant lacertos, solaque obductis foribus deorum templa securae pateant novercae.
(세네카, Hercules Oetaeus 23:9)
an sub occasu tepido nitebis, unde commisso resonare ponto audies Calpen?
(세네카, Hercules Oetaeus 23:18)
ante nascetur seges in profundo vel fretum dulci resonabit unda, ante descendet glacialis ursae sidus et ponto vetito fruetur, quam tuas laudes populi quiescant, te, pater rerum, miseri precamur:
(세네카, Hercules Oetaeus 23:25)
cum Pieria resonans cithara Thracius Orpheus solitam cantu retinere rates paene coegit Sirena sequi?
(세네카, 메데아 6:16)
properant placidos linquere portus iussi nautae, resonant remis pulsata freta:
(세네카, 옥타비아 5:18)
tum vapor ipsam corporis arcem flammeus urit multoque genas sanguine tendit, oculique rigent, resonant aures stilla tque niger naris aduncae cruor et venas rumpit hiantes;
(세네카, 오이디푸스 2:48)
neque ista, quae te pepulit, armenti gravis vox est nec usquam territi resonant greges:
(세네카, 오이디푸스 5:34)
Scylla pulsati s resonat cavernis
(세네카, Thyestes 592:1)
ignis aeternis resonans caminis,
(세네카, Thyestes 598:1)
dulce lamentis resonare gentes;
(세네카, Troades 1040:1)
ah quotiens vestras resonant mea verba sub umbras, scribitur et teneris Cynthia corticibus!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 1813)
sed qualiscumque's, resonent mihi 'Cynthia' silvae, nec deserta tuo nomine saxa vacent.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 1818)
non hic Andromedae resonant pro matre catenae, nec tremis Ausonias, Phoebe fugate, dapes, nec cuiquam absentes arserunt in caput ignes exitium nato matre movente suo;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 2213)
"illic te posito pugnabat ponte sub ipso Maiorianus eques, fors ripae colle propinquo barbaricus resonabat hymen Scythicisque choreis nubebat flavo similis nova nupta marito."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 91)
quique volubilibus spatiantem tractibus alvi complesti Ionam, resonant dum viscera monstri introrsum psallente cibo vel pondera ventris ieiuni plenique tamen vate intemerato ructat cruda fames, quem singultantibus extis esuriens vomuit suspenso belua morsu;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum7)

SEARCH

MENU NAVIGATION