라틴어 문장 검색

Agitur de alio modo agendi qui pertinet ad nostram essentiam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 300:8)
Nam persona humana eo magis crescit, maturat et sanctificatur quo plus necessitudinis conflat, cum exit de seipsa ut vivat in communione cum Deo, cum ceteris cunctisque creaturis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 304:4)
Cum sanctus Paulus sua de nova in Christo vita loquitur, ad fidem se refert « Filii Dei, qui dilexit me et tradidit seipsum pro me » (Gal 2, 20).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 26:7)
Christus ad Seipsum nos attrahit ut nos salvet (cfr Io 12,32).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 116:11)
et haec interpretatio non minus dura est quam illa Plauti essentia atque queentia, sed ne propria quidem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 205:1)
οὐσίαν, quam Plautus essentiam vocat, neque sane aliud est eius nomen Latinum;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 106:2)
multa ex Graeco format nova ac plurima a Verginio Flavo, quorum dura quaedam admodum videntur, ut queens et essentia;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 96:1)
cupio, si fieri potest, propitiis auribus tuis " essentiam " dicere;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 58 6:4)
4. lecturus es hic etiam novum verbum, id est essentiam;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Polemio suo salutem 7)
nam essentiam nec non et indoloriam nominavit, addens:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Polemio suo salutem 9)
nam sicut ab eo quod est verbi gratia sapere et intellegere sapientiam et intellegentiam nominamus, regulariter et ab eo quod est esse essentiam non tacemus.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Polemio suo salutem 13)
hanc sectam perhibent summum excoluisse Platona, sed triplici formasse modo, dum primus et unus physica vel logico, logicum vel iungit ad ethos, invenit hic princeps quid prima essentia distet a summo sextoque bono:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium37)
quasi primo loco, cum eum Pater ab alio non habeat, sed a seipso sicut et a seipso est, hoc est non ab alio.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:65)
Quod si Filius ex Patre sit genitus, vel ex Patre habeat, ut dictum est, esse, ideo concedatur Filius ex seipso genitus esse vel ex seipso habere esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:7)
Si ergo dicamus ibi Filium esse Patrem, tale est ac si dicamus ipsam Dei Patris sapientiam esse genitorem ipsius sapientiae Patris, hoc est sui ipsius, ut ipsa scilicet Dei sapientia ex seipsa sit genita, et ex seipsa habeat esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION