도구

도구

라틴어 문장 검색

laetae pecudes aeris serenitate gaudentes.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4231)
et plerumque scimus nos decipi serenitate.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4265)
at si cum referetque diem c. q. r. hoc ad futurae serenitatis pertinet signum:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4581)
quid cogitet umidus auster id est in quam se partem inflectat, utrum ad serenitatem, an ad pluvias, ut diximus supra.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4613)
dum gramina canent Turnus "et matutinis lucentes roribus herbae".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3251)
nam pruina est matutini tem- poris frigus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3682)
Nam ea quae Saturni stella dicitur *φαίνωνque a Graecis nominatur, quae a terra abest plurimum, xxx fere annis cursum suum conficit, in quo cursu multa mirabiliter efficiens tum antecedendo tum retardando, tum vespertinis temporibus delitiscendo tum matutinis rursum se aperiendo nihil inmutat sempiternis saeclorum aetatibus quin eadem isdem temporibus efficiat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 52:2)
Saepe etiam pertriste canit de pectore carmen Et matutinis acredula vocibus instat, Vocibus instat et adsiduas iacit ore querellas, Cum primum gelidos rores aurora remittit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 22:3)
Haec igitur cum sit tum serenitas, tum perturbatio caeli, estne sanorum hominum hoc ad nascentium ortus pertinere non dicere [quod non certe pertinet], illud nescio quid tenue, quod sentiri nullo modo, intellegi autem vix potest, quae a luna ceterisque sideribus caeli temperatio fiat, dicere ad puerorum ortus pertinere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 139:4)
saepe etiam pertriste canit de pectore carmen et matutinis acredula vocibus instat, vocibus instat et assiduas iacit ore querellas, cum primum gelidos rores aurora remittit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 22:3)
haec igitur cum sit tum serenitas, tum perturbatio caeli, estne sanorum hominum hoc ad nascentium ortus pertinere non dicere, quod non certe pertinet, illud nescio quid tenue, quod sentiri nullo modo, intellegi autem vix potest, quae a luna ceterisque sideribus caeli temperatio fiat, dicere ad puerorum ortus pertinere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 139:4)
itaque cum bene completa domus est tempore matutino, cum ad forum stipati gregibus amicorum descendimus, reperire ex magna turba neminem possumus quocum aut iocari libere aut suspirare familiariter possimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 18 2:7)
castella munitissima nocturno Pomptini adventu, nostro matutino cepimus, incendimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS AD ATTICVM, letter 20 6:5)
sed quod scribis igniculum matutinum γεροντικόν, γεροντικώτερον est memoriola vacillare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DVODECIMVS AD ATTICVM, letter 1 4:4)
hodie tuas litteras exspectabamus matutinas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DVODECIMVS AD ATTICVM, letter 53 2:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION