라틴어 문장 검색

Deinde decepti socio praecepit decemcofros exterius pretiosis depictos coloribus atque ferro deargentato ligatoscum bonis serraturis emere et ad domum sui hospitis afferre lapidibusquecomminutis implere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:26)
Nunc decem homines perquire, qui euntes addomum illius qui te decepit mecum et cum socio tuo deferant cofros, unuspost alium venientes ordine longo;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:29)
Et venit cum socio decepti ad domum deceptoris et inquit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:34)
Ibimusego et socius meus contra cofros nostros et festinare praecipiemus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:47)
Nam quadam die cum ego et socii mei perrexissemus ad urbem sole ad occasumappropinquante et adhuc longe essemus a civitate, vidimus semitam quaesecundum visum ad civitatem ituris promittebat compendium.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 118:1)
Sedeorum alii socios submersos dimiserunt, alii equos et sarcinas perdiderunt, quidam vero pannos madefactos, alii omnino amissos defleverunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 120:10)
Dictum fuit de duobus burgensibus et rustico causa orationis Mech adeuntibusquod essent socii victus, donec venirent prope Mech, et tunc defecit illiscibus ita quod non remansit eis quicquam nisi tantum farinae qua solumpanem et parvum facerent.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:1)
Atrusticus percepta eorum astutia dormientibus sociis de igne extraxit panemsemicoctum et comedit et iterum iacuit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:8)
Sed unus de burgensibus sicut sompnoperterritus esset evigilavit sociumque vocavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:9)
Cui socius:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:15)
Socii tui sumus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:23)
O fili, sicevenit eis qui socium decipere voluerunt, quia suo ingenio decepti fuerunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:34)
Itaquevescentibus aliis ossa latenter primus ioculator coadunavit et ante sociumposuit finitoque prandio in obprobrium socii coniectam struem ossium regiostendit et mordaciter inquit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:5)
Domine, socius meus omnium istorum ossiumvestituram comedit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:6)
Et socius meus fecit quod sua natura, videlicetcanina, requirebat, quia carnes comedit et ossa.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION