라틴어 문장 검색

frangitur omne nemus, rapiunt antiqua procellae bracchia silvarum, nullisque aspecta per aevum solibus umbrosi patuere aestiva Lycaei.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권125)
ac populos umbrosa creavit fraxinus, et feta viridis puer excidit orno.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권125)
ingeminat misera oscula tantum incumbens animaeque fugam per membra tepentem quaerit hians, non ora loco, non pectora restant, rapta cutis, tenuia ossa patent nexusque madentes sanguinis imbre novi, totumque in vulnere corpus, ac velut aligerae sedem fetusque parentis cum piger umbrosa populatus in ilice serpens, illa redit querulaeque domus mirata quietem iam stupet impendens advectosque horrida maesto excutit ore cibos, cum solus in arbore paret sanguis et errantes per capta cubilia plumae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권219)
Parte alia gnari monitis exercitus instat auguris aeriam truncis nemorumque ruina, montis opus, cumulare pyram, quae crimina caesi anguis et infausti cremet atra piacula belli, his labor accisam Nemeen umbrosaque tempe praecipitare solo lucosque ostendere Phoebo, sternitur extemplo veteres incaedua ferro silva comas, largae qua non opulentior umbrae Argolicos inter saltusque educta Lycaeos extulerat super astra caput:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권25)
ecce alte praeceps humus ore profundo dissilit, inque vicem timuerunt sidera et umbrae, illum ingens haurit specus et transire parantes mergit equos;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권386)
nec certa facultas noscere, quem miseri vitent calcentve cruorem, at quibus est inlaesa domus vacuique doloris, aut deserta vagi Danaum tentoria lustrant immittuntque faces, aut - quae post bella facultas 3 - quaerunt, dispersus iaceat quo pulvere Tydeus, an rapti pateat specus auguris, aut ubi divum hostis, an aetheriae vivant per membra favillae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권15)
"Sic umbrosa tibi contingant tecta, Priape, Ne capiti soles, ne noceantque nives:"
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 41)
tunc, quibus aspirabat Amor, praebebat aperte mitis in umbrosa gaudia ualle Venus.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 344)
Parce meo iuueni, seu quis bona pascua campi seu colis umbrosi deuia montis aper, neu tibi sit duros acuisse in proelia dentes;
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 91)
lucus erat, quem medium ex opaco specu fons perenni rigabat aqua.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 220:1)
ex infimo specu vocem redditam ferunt, imperium summum Romae habebit, qui vestrum primus, o iuvenes, osculum matri tulerit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 576:2)
eodem anno, seu motu terrae seu qua vi alia, forum medium ferme specu vasto conlapsum in immensam altitudinem dicitur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 49:1)
equo deinde quam poterat maxime exornato insidentem armatum se in specum immisisse, donaque ac fruges super eum a multitudine virorum ac congestas, lacumque Curtium non ab antiquo illo T. Tati milite Curtio Mettio sed ab hoc appellatum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 53:1)
in speluncam penetratum cum signis est, et ex loco obscuro multa volnera accepta maximeque lapidum ictu, donec altero specus eius ore - nam pervius erat - invento utraeque fauces congestis lignis accensae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 6:1)
ceterum ad Nequinum oppidum cum segni obsidione tempus tereretur, duo ex oppidanis, quorum erant aedificia iuncta muro, specu facto ad stationes Romanas itinere occulto perveniunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 118:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION