도구

도구

라틴어 문장 검색

Causamvero finalem remotam, id est, ad quem finem debeant pervenire, adhuc nonscire possumus, nisi forte per credulitatem vel præsumptionem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 220:9)
Crederenamque et præsumere possumus, quod ad malum finem inde pervenient;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 220:10)
ad illuminationem et ad condienda alia cibaria et ad unctionem, ita et deisto oleo spirituali, id caritatis, debemus tripliciter fungi, scilicet ad illuminarocum, quia per illud pervenimus ad verum lumen, utdixi;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 8:2)
Perhoc vinum pervenitur ad merum vinum, hoc est ad celeste misterium, quod est mixtum Novo et Veteri Testamento.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 25:4)
Per Dei timorem perveniemus ad perfectum bonum, hoc est ad veram sapientiam et sciam divinarum et humanarum rerum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 13:2)
Iter ergo nudus et famelicusarripuit atque Baldach intempestae noctis silentio pervenit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:23)
Et ascendens tectum ad fenestram per quam fumus exibat pervenit, et si aliquis intus vigilaret auscultavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 159:2)
et ad hanc per demonstrationem pervenitur.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 10:3)
et ideo ad hanc non pervenitur nisi per coniecturam, et oportet astronomum in ista parte secundum aliquid physicum esse et ex signis physicis coniecturari.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 10:5)
Affectum autem terrenum ad intellectuales animas pervenire dixerunt eo modo quo afficitur anima circa dulcedinem nutrimenti corporis.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:3)
Et hoc modo affectum terrenorum ad animas in stellis positas pervenire dixerunt.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:6)
(2) Dictum autem Ovidii metaphoricum est, quoniam non nisi per viam candidam candore innocentiae et institiae pervenitur "ad magni tecta tonantis".
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 10:1)
Non erit autem qui ad vitam aeternam non poterit pervenire, quia vita aeterna remissio peccatorum est.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 4:16)
Quintus autem ordo exsultationis uberrimae habet suavitatem, quod ex hoc corruptibilis corporis carcere in lucem libertatemque pervenerint, et repromissam sibi possideant haereditatem.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 2:7)
Et cum ad coronam pervenerit, intelligit citius hanc mundi gloriam tamquam coronae ipsius folia marcescere.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 2장 4:16)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION