라틴어 문장 검색

iamque excisa trabe firma cavavit robora, et ingentem lato dedit ore fenestram.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 2권 20:5)
Rursum in secessu longo sub rupe cavata, arboribus clausi circum atque horrentibus umbris, instruimus mensas arisque reponimus ignem:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 11:21)
Tegmina tuta cavant capitum flectuntque salignas umbonum cratis;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 25:15)
it clamor, et agmine facto quadrupedante putrem sonitu quatit ungula campum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 24:5)
Nec quisquam instantis Teucros letumque ferentis sustentare valet telis aut sistere contra, sed laxos referunt umeris languentibus arcus, quadrupedumque putrem cursu quatit ungula campum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 31:3)
spargit rapida ungula rores sanguineos, mixtaque cruor calcatur harena.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 15:21)
hunc lora et iuga subter provolvere rotae, crebro super ungula pulsu incita nec domini memorum proculcat equorum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 22:2)
] Tunc alnos primum fluvii sensere cavatas;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 4:8)
durum procudit arator vomeris obtunsi dentem, cavat arbore lintres, aut pecori signum aut numeros inpressit acervis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 9:3)
Nec non Ausonii, Troia gens missa, coloni versibus incomptis ludunt risuque soluto oraque corticibus sumunt horrenda cavatis et te, Bacche, vocant per carmina laeta tibique oscilla ex alta suspendunt mollia pinu.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 18:5)
Nec tiliae leves aut torno rasile buxum non formam accipiunt ferroque cavantur acuto.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 21:8)
Ipsa autem, seu corticibus tibi suta cavatis, seu lento fuerint alvaria vimine texta, angustos habeant aditus:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 2:7)
barbarus heu cineres insistet victor et Vrbem eques sonante verberabit ungula, quaeque carent ventis et solibus ossa Quirini, (nefas videre) dissipabit insolens.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 164)
sic festinanti semper locupletior obstat, ut, cum carceribus missos rapit ungula currus, instat equis auriga suos vincentibus, illum praeteritum temnens extremos inter euntem.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Ad Maecenatem: Omnibus, maxime vero avaris, sortem suam gravem esse. 1:29)
Quamlibet viam iumenta patiuntur, quorum durata in aspero ungula est;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 51 10:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION