라틴어 문장 검색

non tu homo ridiculus es qui, cum Balbus noster apud te fuerit, ex me quaeras quid de istis municipiis et agris futurum putem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER NONVS: AD M. VARRONEM ET CETEROS, letter 17 1:1)
nos autem ridicule:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER NONVS: AD M. VARRONEM ET CETEROS, letter 22 4:6)
'fidelis' dici potest, ut sit, quo modo Theophrasto placet, verecunda tralatio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER SEXTVS DECIMVS: AD TIRONEM , letter 17 1:7)
Sin agis verecundius et me accusas 25non quod tuis rationibus non adsentiar sed quod nullis, vincam animum cuique adsentiar deligam - quem potissimum, quem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 168:1)
dubium est uter nostrum sit, leviter ut dicam, verecundior?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 170:8)
ne tu, Eruci, accusator esses ridiculus, si illis temporibus natus esses cum ab aratro arcessebantur qui consules fierent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 18장 1:1)
in contentione suscipiendarum inimicitiarum ridiculum est putare causam necessitudinis ad inferendum periculum iustam videri oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 18장 2:4)
casta, verecunda, virgo incorrupta quodam modo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 19장 4:3)
ergo ille tenuis orator, modo sit elegans, nec in faciendis verbis erit audax et in transferendis verecundus et parcus et in priscis in reliquisque ornamentis et verborum et sententiarum demissior;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 24장 2:3)
ac - quod in hoc oratore dominabitur - verecundus erit usus oratoriae quasi supellectilis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 24장4)
sed altero in narrando aliquid venuste, altero in iaciendo mittendoque ridiculo, cuius genera plura sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 26장 1:4)
illud admonemus tamen ridiculo sic usurum oratorem ut nec nimis frequenti ne scurrile sit, nec subobsceno ne mimicum, nec petulanti ne improbum, nec in calamitatem ne inhumanum, nec in facinus ne odii locum risus occupet, neque aut sua persona aut iudicum aut tempore alienum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 26장 2:1)
principia verecunda, nondum elatis incensa verbis, sed acuta sententiis vel ad offensionem adversarii vel ad commendationem sui.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 36장 1:1)
Quīntus tam verēcundus erat ut vix fārī posset.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Maecēnātī commendātur21)
tecum etenim longos memini consumere soles et tecum primas epulis decerpere noctes, unum opus, et requiem pariter disponimus ambo, atque verecunda laxamus seria mensa, non equidem hoc dubites, amborum foedere certo consentire dies et ab uno sidere duci.
(페르시우스, 풍자, satire 514)

SEARCH

MENU NAVIGATION