라틴어 문장 검색

est tamen et ratio, Caesar, quae movent illum, erroremque suum quo tueatur, habet, quod satis est, utero matris dum prodeat infans, hoc anno statuit temporis esse satis, per totidem menses a funere coniugis uxor sustinet in vidua tristia signa domo, haec igitur vidit trabeati cura Quirini, cum rudibus populis annua iura daret.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권17)
at Numa nec Ianum nec avitas praeterit umbras, mensibus antiquis praeposuitque duos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권20)
post ea praeteriti tumulis redduntur honores, prodigiisque venit funeribusque modus, dum tamen haec fiunt, viduae cessate puellae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권349)
"hinc coniunx, hinc pater arma tenet, quaerendum est, viduae fieri malitis an orbae:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권109)
fana tamen veteres illis clausere diebus, ut nunc ferali tempore operta vides, nec viduae taedis eadem nec virginis apta tempora:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권290)
Hanc quoque cum patriis Galatea receperit undis, plenaque securae terra quietis erit, surgit humo iuvenis telis afflatus avitis et gemino nexas porrigit angue manus, notus amor Phaedrae, nota est iniuria Thesei:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권477)
idque semel dis indignantibus ausus posse dare hoc iterum flamma prohibebere avita eque deo corpus fies exsangue, deusque, qui modo corpus eras, et bis tua fata novabis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 52:4)
Phaedimus infelix et aviti nominis heres Tantalus, ut solito finem imposuere labori, transierant ad opus nitidae iuvenale palaestrae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 20:9)
Ipse sedens solio Tereus sublimis avito vescitur inque suam sua viscera congerit alvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 49:2)
Vota pater solvit nomenque inponit avitum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 59:4)
At, puto, funeribus dotabere, regia virgo, condeturque tuum monumentis corpus avitis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 45:22)
At nos, quod fieri solum per fata licebat, fecimus, ut vires adsumeret Acis avitas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 76:2)
spiritus hic per te patrias exisset in auras, sparsissent lacrimae pectora nostra piae, supremoque die notum spectantia caelum texissent digiti lumina nostra tui, et cinis in tumulo positus iacuisset avito, tactaque nascenti corpus haberet humus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 317)
nata pudicitia est, virtus probitasque, fidesque, at non sunt ista gaudia nata die, sed labor et curae fortunaque moribus impar, iustaque de viduo paene querella toro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 523)
Qui terram colebant ac tuebantur, eius fructus communicare debebant, peculiarem in modum cum pauperibus, viduis, pupillis et advenis:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 92:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION