라틴어 문장 검색

Si naturam ambitumque adimus stupore dempto et admiratione, si fraternitatis pulchritudinisque verba in nostra cum mundo necessitudine amplius non proferimus, nostri mores erunt illius qui dominatur, consumit vel solum naturalibus opibus abutitur, ac sua commoda proxima continere non valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 16:9)
Humanum genus usque consociata opera nostram domum communem exstruere valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 19:3)
Hoc modo proponere oecologiam valebimus quae, suis in variis rationibus, locum amplectatur peculiarem quem homo hoc in mundo occupat eiusque necessitudines cum realitate quae circa eum est.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 21:6)
Technologia, rei nummariae coniuncta, quae sibi vindicare vult se unam quaestiones solvere posse, reapse saepe multiplicium consortionum mysterium, cum rebus constitutarum, conspicere non valet, et hac de causa nonnumquam difficultatem expedit, dum quasdam alias gignit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 30:5)
33. Sed non sufficit ut de diversis speciebus cogitetur, ut “opibus”, quae adhiberi possint, dum obliviscimur eas in se ipsas valere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 46:1)
Quoniam creaturae cognatione quadam inter se continentur, unaquaeque affectu admirationeque est ponderanda, et nos omnes, quippe qui creati simus, alii aliis indigemus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 55:2)
Regiones pauperioresque Nationes in novis rationibus de impactione ambitali minuenda suscipiendis minus possunt, quandoquidem institutione carent ad necessarios processus augendos et sumptus suggerere non valent.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 67:5)
69. Dum recte rebus uti possumus, ad agnoscendum vocamur cetera viventia coram Deo sua ex natura valere atque “ea, sua mera exsistentia, Illi benedicunt Illumque glorificant”, cum “laetetur Dominus in operibus suis” (Ps 104,31).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:1)
Hodie leviter non asserit Ecclesia reliquas creaturas hominis bono prorsus subici proinde ac si in se ipsae non valeant ac nos eas nostro arbitratu adhibere possimus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:3)
76. Ad Iudaicam christianam traditionem “creatio” plus est quam naturam dicere, quandoquidem Dei amoris consilium complectitur, ubi singulae creaturae valent et significantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 98:1)
Id commoventem gravemque humanam historiam efficit, quae parere valet aut florentem liberationem, incrementum, salutem amoremque aut procedentem occasum et mutuam dissolutionem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 101:5)
80. Nihilominus, Deus, qui nobiscum agere nostraque opera uti cupit, aliquid boni ex malis a nobis patratis depromere potest, quoniam “Spiritus Sanctus infinitam excogitandi habet vim, divinae mentis propriam, quae humanas vicissitudines vel complexiores et impenetrabiliores expedire valet”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 102:1)
Quodammodo se Ipse finire voluit, cum mundum progressione indigentem crearet, ubi complura, quae nos mala, pericula vel doloris originem putamus, ad parturientis reapse dolores attinent, qui nos cum Creatore ad cooperandum incitant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 102:2)
Unusquisque nostrum in se personali identitate pollet, ut dialogum instituere cum ceteris et cum Deo ipso valeat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 103:2)
Pulchrum etiam gignere valet atque hominem materiali mundo involutum ad pulchritudinis ambitum proicere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 139:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION