라틴어 문장 검색

nam illam quidem orationem ex commemoratione alienorum malorum ad malivolos consolandos esse accommodatam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 60:3)
Sed nescio quo pacto ab eo, quod erat a te propositum, aberravit oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 80:1)
Sed ut ad propositum redeat oratio, quam brevi tempore quot et quanti poëtae, qui autem oratores extiterunt!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 5:1)
qui cum cetera litteris mandarent, alii ius civile, alii orationes suas, alii monumenta maiorum, hanc amplissimam omnium artium, bene vivendi disciplinam, vita magis quam litteris persecuti sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 5:6)
nam mihi egregie probata est oratio tua.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 8:4)
Quia Chrysippus et Stoici cum de animi perturbationibus disputant, magnam partem in his partiendis et definiendis occupati sunt, illa eorum perexigua oratio est, qua medeantur animis nec eos turbulentos esse patiantur, Peripatetici autem ad placandos animos multa adferunt, spinas partiendi et definiendi praetermittunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 9:6)
quaerebam igitur, utrum panderem vela orationis statim an eam ante paululum dialecticorum remis propellerem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 9:7)
qua oratione praetermissa minime necessaria ea, quae rem continent, pertractemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 23:3)
ex quibus quoniam tamquam ex scrupulosis cotibus enavigavit oratio, reliquae disputationis cursum teneamus, modo satis illa dilucide dixerimus pro rerum obscuritate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 33:2)
Quocirca mollis et enervata putanda est Peripateticorum ratio et oratio, qui perturbari animos necesse dicunt esse, sed adhibent modum quendam, quem ultra progredi non oporteat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 38:4)
quorum est talis oratio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 43:1)
cum iam rebus transactis et praeteritis orationes scribimus, num irati scribimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 55:4)
ad te igitur mihi iam convertenda omnis oratio est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 59:1)
est etiam in omnibus quattuor perturbationibus illa distinctio, utrum ad universam perturbationem, quae est aspernatio rationis aut adpetitus vehementior, an ad singulas, ut ad metum lubidinem reliquas melius adhibeatur oratio, et utrum illudne non videatur aegre ferundum, ex quo suscepta sit aegritudo, an omnium rerum tollenda omnino aegritudo, ut, si quis aegre ferat se pauperem esse, idne disputes, paupertatem malum non esse, an hominem aegre ferre nihil oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 59:5)
illa autem altera ratio et oratio, quae simul et opinionem falsam tollit et aegritudinem detrahit, est ea quidem utilior, sed raro proficit neque est ad volgus adhibenda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 60:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION